Бани Одам аъзои якдигаранд
Ту к-аз меҳнати дигарон беғамӣ,
Нашояд, ки номат ниҳанд одамӣ.
Ҳар дам аз умр меравад нафасе,
Чун нигаҳ мекунам, намонд басе.
Эй, ки панҷоҳ рафту дар хобӣ…
Гиле хушбӯй дар ҳаммом рӯзе,
Расид аз дасти махдуме ба дастам.
Бад-ӯ гуфтам, ки мушкӣ ё абирӣ…
Рӯзи он аст, ки дар боғ бутон хайма зананд,
Мо ба наззораи эшон суйи гулзор шавем!
Ҳала, Хомӯш, биёром, арӯсӣ дорем,
Ҳама гирдак бинишинем, ки мо домодем!
Чун наёбам маҳи рӯят, сари худ мебандам,
Чун наёбам лаби нӯшат, кафи худ мехоям!
В-он яке бар сари он хок сарак бинҳода,
Ки зи хокаш сифати ҷонваре мерасадам!
Саркашон аз тарафи ғайб ба ман меоянд,
В-ин мададҳо ҳама аз лаззати ҳолаш расадам!
Шамси Табрез, шунав хидмати моро зи сабо,
Гар шамол асту сабо, ҳам зи шамолат бурдем!
Шамси Табрез, ки нури маҳу ахтар ҳам аз ӯст,
Гарчи зорам зи ғамаш, ҳамчу ҳилоли идам!
Чу наям сазои шодӣ, зи худам мадор беғам,
Ки дар ин миён ҳамеша ғами туст ғамгусорам!
Биниҳад кулоҳ аз сар хуми хоси хусравонӣ,
Биҷаҳад зи миҳр соқӣ, чу ман аз хумор гӯям!
Табрезу Шамси дин шуд сабаби фурӯғи ахтар,
Рухи шамс аз ӯ мунаввар ба фарози сабзи торам!