291
Мо озмудаем дар ин шаҳр бахти хеш,
Берун кашид бояд аз ин варта рахти хеш.
Азбаски даст мегазаму оҳ мекашам,
Оташ задам чу гул ба тани лахт-лахти хеш.
Дӯшам зи булбуле чи хуш омад, ки месуруд
Гул гӯш паҳн карда зи шохи дарахти хеш,
К-эй дил, ту шод бош, ки он ёри тундхӯй
Бисёр тундрӯй нишинад зи бахти хеш.
Хоҳӣ, ки сахту сусти ҷаҳон бар ту бигзарад,
Бигзар зи аҳди сусту суханҳои сахти хеш.
Вақт аст, к-аз фироқи ту в-аз сӯзи андарун
Оташ дарафканам ба ҳама рахту пахти хеш.
Ҳофиз, агар мурод муяссар шудӣ мудом,
Ҷамшед низ дур намондӣ зи тахти хеш.