31
Он шаби қадре, ки гӯянд аҳли хилват, имшаб аст,
Ё Раб, ин таъсири давлат дар кадомин кавкаб аст?
То ба гесӯи ту дасти носазоён кам расад,
Ҳар диле аз ҳалқае дар зикри «ё Раб! ё Раб!» аст.
Куштаи чоҳи занахдони туам, к-аз ҳар тараф
Сад ҳазораш гардани ҷон зери тавқи ғабғаб аст.
Шаҳсавори ман, ки маҳ ойинадори рӯи ӯст,
Тоҷи хуршеди баландаш хоки наъли маркаб аст.
Тоби хай бар оразаш бин, к-офтоби гармрав
Дар ҳавои он арақ то ҳаст, ҳар рӯзаш таб аст.
Ман нахоҳам кард тарки лаъли ёру ҷоми май,
Зоҳидон, маъзур даредам, ки инам мазҳаб аст.
Андар он соат, ки бар пушти сабо банданд зин,
Бо Сулаймон чун биронам ман, ки мӯрам маркаб аст?!
Он ки новак бар дили ман зери чашме мезанад,
Қути ҷони Ҳофизаш дар хандаи зери лаб аст.
Оби ҳайвонаш зи минқори балоғат мечакад,
Зоғи килки ман, баномэзад, чӣ олимашраб аст.