592
Рӯй бипӯш, эй қамари хонагӣ,
То накашад ақл ба девонагӣ.
Булъаҷабиҳои хаёлат бибаст
Чашми хирадмандию фарзонагӣ.
Бо ту бибошам ба кадом обрӯй?
Ё бигурезам ба чӣ мардонагӣ?
Бо ту баромехтанам орзуст,
В-аз ҳама кас ваҳшату бегонагӣ.
Парда барандоз шабе шамъвор,
То ҳама сӯзем ба парвонагӣ.
Ё бикунад хонаи Саъдӣ хаёл,
Ё бибарад дӯст ба ҳамхонагӣ.