GUFTOR
САЪДӢ ҲОФИЗ
САЪДӢ ҲОФИЗ
Абдураҳмони Ҷомӣ Зулфи маъшуқ ба дасти дигарон аст имшаб

Зулфи маъшуқ ба дасти дигарон аст имшаб,
Навбати давлати кӯтаҳназарон аст имшаб.

Ҳамдаме нест, ки бошад ба қадаш хилъати ишқ,
Ку на чун субҳ зи ғам ҷомадарон аст имшаб.

Гаҳ ба ғам, гоҳ ба мотам гузарад, шукри Худой,
Ки ба ҳар ҳол ба зудӣ гузарон аст имшаб.

Бошад он моҳ ба сарманзили мо орад рӯй,
Чашми умед ба ҳар сӯ нигарон аст имшаб.

Нест ҷуз хуни ҷигар аз мижа, дур аз лаби ӯ
Он чи дар соғари хунинҷигарон аст имшаб.

Дуди оҳам, ки ба анҷум шуда, бар рози шабам
Пардаи дидаи равшанбасарон аст имшаб.

Бошад аз дӯст хабар мояи шодиву тараб,
Ҷомии ғамзада аз бехабарон аст имшаб.

Абдураҳмони Ҷомӣ. Мунтахаби ғазалиёт. – Душанбе: «Адиб», 2016, 480 саҳ.

Абдураҳмони Ҷомӣ То гашт ҷо ба гӯшам овозаи ҷамолат
Абдураҳмони Ҷомӣ Моҳе, ки хест дар шаҳр аз рафтанаш қиёмат
Абдураҳмони Ҷомӣ Ин кулба нишемани ниёз аст
Абдураҳмони Ҷомӣ Ҳамоно ояти саҷда-ст хат аз мусҳафи рӯят
Абдураҳмони Ҷомӣ Булбуло, ҳар шаб туро ин нолаҳои зор чист?
Абдураҳмони Ҷомӣ Аз ду чашми ту маст бисёр аст
Абдураҳмони Ҷомӣ Аз тунгҳои шаккари ноб он даҳан беҳ аст
Абдураҳмони Ҷомӣ Ринди дурдикаш, ки бо май дорад имоне дуруст
Абдураҳмони Ҷомӣ Роҳат аз дида рафтанам ҳавас аст
Абдураҳмони Ҷомӣ Ай хуш он ошиқ, ки бо ёри худ аст
Абдураҳмони Ҷомӣ Саъдии Шерозӣ. Гулистон (164)
Абдураҳмони Ҷомӣ Ҳаким Низомии Ганҷавӣ. Лайлӣ ва Маҷнун (20)
Абдураҳмони Ҷомӣ Ҳофизи Шерозӣ. Ғазалиёт (495)
Абдураҳмони Ҷомӣ Ҳофизи Шерозӣ. Рубоиёт (42)
Абдураҳмони Ҷомӣ Саъдии Шерозӣ. Ғазалиёт (637)
Абдураҳмони Ҷомӣ Абдураҳмони Ҷомӣ. Баҳористон (2)
Абдураҳмони Ҷомӣ Абдураҳмони Ҷомӣ. Мунтахаби ғазалиёт (450)
Абдураҳмони Ҷомӣ Саъдии Шерозӣ. Бӯстон (5)
Абдураҳмони Ҷомӣ Ҳофизи Шерозӣ. Қитаот (34)
Абдураҳмони Ҷомӣ Ҳофизи Шерозӣ. Қасоид (3)
Абдураҳмони Ҷомӣ Ҳофизи Шерозӣ. Маснавиёт (2)
Абдураҳмони Ҷомӣ Саъдии Шерозӣ. Аз Гулистон (326)
© 2020 СОМОНАИ ГУФТОР