Гӯянд, хоҷаеро бандае нодирулҳусн буд ва бо вай ба сабили маваддат назаре дошт. Бо яке аз дӯстон гуфт:

- Дареғ, ин бандаро бо ҳусну шамоиле, ки дорад, агар забондарозию беадабӣ накардӣ!

Гуфт:

- Эй бародар, чун қарори дустӣ кардӣ, таваққуи хидмат мадор, ки чун ошиқу маъшуқӣ дар миён омад, молику мамлукӣ бархост.

Хоҷа бо бандаи парирухсор
Чун даромад ба бозию ханда,
На аҷаб, к-ӯ чу хоҷа ҳукм кунад,
В-ин кашад бори ноз чун банда.

* * *

Ғулом обкаш бояду хиштзан,
Бувад бандаи нозанин муштзан.

Саъдии Шерозӣ. ГУЛИСТОН. Душанбе, «Маориф ва фарҳанг», 2008, 232 саҳ.