Чӣ кунад зӯрманди ворунбахт, Бозуи бахт беҳ, ки бозуи сахт.
Саъдии Шерозӣ
То ба дӯкону хона дар гаравӣ
Мунъим ба кӯҳу дашту биёбон ғариб нест
Вуҷуди мардуми доно мисоли зарри тилост
Шоҳид он ҷо, ки равад ҳурмату иззат бинад
Чӣ хуш бошад оҳанги нарми ҳазин
Гар ба ғарибӣ равад аз шаҳри хеш
Ҳар он ки гардиши гетӣ ба кини ӯ бархост
Ризқ агар чанд бегумон бирасад