Вуҷуди мардуми доно мисоли зарри тилост, Ки ҳар куҷо биравад қадру қиматаш донанд. Бузургзодаи нодон ба шаҳраво монад, Ки дар диёри ғарибаш ба ҳеҷ настонанд.
Саъдии Шерозӣ
Шоҳид он ҷо, ки равад ҳурмату иззат бинад
Чӣ хуш бошад оҳанги нарми ҳазин
Гар ба ғарибӣ равад аз шаҳри хеш
Ҳар он ки гардиши гетӣ ба кини ӯ бархост
Ризқ агар чанд бегумон бирасад
Чун мард дарфитод зи ҷою мақоми хеш
Ҳунарвар чу бахташ набошад ба ком
Саҳмгин обе, ки мурғобӣ дар ӯ эмин набудӣ