Чун гароне ба пеши шамъ ояд

Дер омадӣ, эй нигори сармаст

Ба як нафас, ки баромехт ёр бо ағёр

Ёри дерина маро, гӯ, ба забон тавба мадеҳ

Алассабоҳ ба рӯйи ту ҳар, ки бархезад

Порсоро бас ин қадар зиндон

Кас наёяд ба пойи деворе

Зоҳиде дар самои риндон буд

Ҷамъе чу гулу лола ба ҳам пайваста