Чандон, ки гуфтам ғам бо табибон,
Дармон накарданд мискин ғарибон.

Он гул, ки ҳар дам дар дасти бод аст,
Гӯ, шарм бодат аз андалебон.

Ё Раб, амон деҳ, то боз бинад
Чашми муҳиббон рӯйи ҳабибон.

Дурҷи муҳаббат бар мӯҳри худ нест,
Ё Раб, мабодо коми рақибон.

Эй мунъим, охир, бар хони ҷудат
То чанд бошем аз бенасибон?

Ҳофиз нагаштӣ, шайдои гетӣ,
Гар мешунидӣ панди адибон.