Аз хуни дил навиштам наздики ёр нома,
Иннӣ раайту даҳран мин ҳаҷрик-ал-қиёма.

Дорам ман аз фироқаш дар дида сад аломат,
Лайсат думуу айнӣ ҳозо лан-ал-алома.

Ҳарчанд к-озмудам, аз вай набуд судам,
Ман ҷарраб-ал-муҷарраб, ҳаллат биҳи-н надома.

Пурсидам аз табибе аҳволи дӯст, гуфто:
Фӣ бӯъдиҳо азобун, фӣ қурбиҳа-с-салома!

Гуфтам маломат ояд, гар гирди дӯст гардам,
Валлоҳи мо раайно хуббан било малома.

Ҳофиз чу толиб омад, ҷоме ба ҷони ширин,
Ҳатто язуқу минҳо қаъсан мин-ал-карома.