З-андоза берун ташнаам, соқӣ, бидеҳ он обро,
Аввал маро сероб кун в-он гаҳ бидеҳ асҳобро.

Ман низ чашм аз хоби хуш бар менакардам пеш аз ин,
Рӯзи фироқи дӯстон шабхуш бигуфтам хобро.

Ҳар порсоро, к-он санам аз пеши хотир бигзарад,
Чашмаш бар абрӯ афканад, ботил кунад меҳробро.

Ман сайди ваҳшӣ нестам, дар банди ҷони хештан,
Гар вай ба тирам мезанад, истодаам партобро.

Миқдори¹ ёри ҳамнафас чун ман надонад ҳеч кас,
Моҳӣ, ки бар хушк уфтад, қимат бидонад обро.

Вақте дар обе то миён дастею пое мезадам,
Акнун ҳамон пиндоштам дарёи бепоёбро².

Имрӯз ҳоло ғарқаам, то бо каноре уфтам,
Он гаҳ ҳикоят гӯямат дарди дили ғарқобро.

Гар бевафоӣ кардаме, ярғу³ ба қоон⁴ бурдаме,
К-он кофир аъдо мекушад в-ин сангдил аҳбобро⁵.

Фарёд медорад рақиб аз дасти муштоқони ӯ,
Овози мутриб дар саро заҳмат бувад баввобро⁶.

Саъдӣ, чу ҷавраш мебарӣ, наздики ӯ дигар марав,
Эй бебасар, ман меравам? Ӯ мекашад қуллобро.

¹ Қадру арзиш.
² Амиқу жарф.
³ Додхоҳӣ.
⁴ Лақаби подшоҳони Чин.
⁵ Дӯстон, ёрон.
⁶ Дарбон.