Ай он ки ғаминию сазоворӣ
В-андар миён сиришк ҳамеборӣ,
Аз баҳри он куҷо набарам номаш,
Тарсам зи сахт андуҳу душворӣ!
Рафт он-к рафту омад, он-к омад
Буд, он ки буд, хира чӣ ғам дорӣ?!
Ҳамвор кард хоҳӣ гетиро?
Гетист, кай пазирад ҳамворӣ?!
Мустӣ макун, ки нашнавад ӯ мустӣ,
Зорӣ макун, ки нашнавад ӯ зорӣ!
Шав, то қиёмат ояд, зорӣ кун,
Кай рафтаро ба зорӣ боз орӣ?
Озори хеш бинӣ з-ин гардун
Гар ту ба ҳар баҳона биёзорӣ.
Гӯйӣ, гумошта-ст балое ӯ,
Бар ҳар кӣ ту дил бар ӯ бигморӣ.
Абре падид нею кусуфе не,
Бигрифт моҳу гашт ҷаҳон торӣ.
Фармон кунӣ ва ё накунӣ, тарсам,
Бар хештан зафар накунӣ боре.
То бишканӣ сипоҳи ғамон бар дил,
Он беҳ, ки май биёрию бигсорӣ.
Андар балои сахт падид оранд
Фазлу бузургворию солорӣ.