354
З-он азалӣ нур, ки парвардаанд,
Дар ту зиёдат назаре кардаанд.
Хуш бинигар дар ҳама хуршедвор,
То бигудоранд, ки афсурдаанд!
Сӯйи дарахтон нигар, ай навбаҳор,
К-аз дайи девона бипажмурдаанд.
Лаб бикушо, ҳайкали Исо бихон,
К-аз дами Даҷҷоли ҷафо мурдаанд!
Бишкан имрӯз хумори ҳама,
К-аз майи ту чошние бурдаанд!
Дардиҳ тарёқи ҳаёти абад,
К-ин ҳамагон заҳри фано хурдаанд!
Ҳамчу саҳар пардаи шабро бидар,
К-ин ҳама маҳҷуби дусад пардаанд!
Бас куну Хомӯш, машав садзабон,
Чунки яке гӯш наёвардаанд!