556
Маро хондӣ зи дар, ту ҷастӣ аз бом,
Зиҳӣ бозӣ, зиҳӣ бозе, зиҳӣ дом!
Аз он бозӣ, ки ман медонаму ту,
Чи бозиҳо ту пухтастиву ман хом?!
Туйӣ, к-аз макру аз афсуну ваъда,
Чу хоҳӣ, сангу оҳанро кунӣ ром!
Маҳо, бо ин ҳама хешӣ ту чунӣ,
Зи заҳматҳои мо в-аз ҷаври айём?!
Чӣ мепурсам, ту худ чун хуш набошӣ,
Ки дар маҷлис ту дорӣ ҷом бар ҷом!
Маро дар роҳ дӣ дашном додӣ,
Чунин мастам зи ширинии дашном!