752
Наъими ту на аз он аст, ки сер гардад ҷон,
Маро ба хони ту бояд ҳазор ҳалқу даҳон!
Биё, ки оби ҳаётиву банда мустасқӣ1,
На бандарост малолат, на лутфрост карон!
Биё, ки баҳри муъаллақ туйиву ман моҳӣ,
Миёни баҳриву ин баҳрро, ки дид миён?!
Зи баҳри туст яке қатраоби хоколуд,
Ки ҷон шудаст ба пеши ҷамоъате беҷон!
Биё, биё, ки туйӣ офтобу ман зарра,
Ба пеши шуълаи рӯят чу зарра чарх занон!
1 Ташна.