87
Самоъ ороми ҷони зиндагон аст,
Касе донад, ки ӯро ҷони ҷон аст!
Касе хоҳад, ки ӯ бедор гардад,
Ки ӯ хуфта миёни бӯстон аст?!
Вале он, к-ӯ ба зиндон хуфта бошад,
Агар бедор гардад, дар зиён аст!
Самоъ он ҷо бикун, к-он ҷо арӯсист,
На дар мотам, ки он ҷойи фиғон аст.
Касе, к-ӯ ҷавҳари худро надидаст,
Касе, к — он моҳ аз чашмаш ниҳон аст!
Чунин касро самоъу даф чӣ бояд?!
Самоъ аз баҳри васли дилситон аст!
Касонеро, ки рӯшон сӯйи қибла-ст,
Самоъи ин ҷаҳону он ҷаҳон аст!
Хусусан, ҳалқае, к-андар самоъанд,
Ҳамегарданду Каъба дар миён аст!
Агар кони шакар хоҳӣ, ҳамон ҷост,
В-ар ангишти шакар, худ ройгон аст!