346
Шоҳиде бин, ки дар замона бизод,
Буту бутхонаро ба бод бидод!
Шоҳидоне, ки дар ҷаҳон самаранд,
Кас аз эшон дигар наёрад ёд!
Аз рухи моҳи ӯ чу абр кушуд,
Ҳафт гардун зи ҳамдигар бикшод!
Ҳамчу маҳтоб шох-шох он нур
Сӯйи ҳар равзане дарун афтод.
Тобишаш чун битофт бештарак,
Ҷонҳоро бихӯрд аз бунёд!
Ҷонҳо зарра-зарра рақсон гашт
Пеши хуршеди ҷонҳо дилшод
Ҳамчу парвози Шамси Табрезӣ,
Ҷумла паррон, ки ҳар чи бодо, бод!