324
Дарахту барг барояд зи хок, ин гӯяд,
Ки, хоҷа, ҳар чи бикорӣ, туро ҳамон рӯяд!
Туро агар нафасе монд, ҷуз ки ишқ макор,
Ки чист ҳиммати мардум?! Ҳар он-ч меҷӯяд!
Бишӯ ду даст зи хешу биё, ба хон бинишин,
Ки об баҳри вай омад, ки дасту рӯ шӯяд!
Зиҳӣ салим, ки маъшуқи ӯ ба хонаи ӯст,
Ба сӯйи хона наёяд, газоф мепӯяд!
Ба сӯйи Марям ояд давона, гар Исост,
В-агар хар аст, биҳил, то камизи1 хар бӯяд!
Касе, ки ҳамраҳи соқист, чун бувад ҳушёр?!
Чаро набошад ламтур2, чаро наяфзуяд?!
Касе, ки кони асал шуд, туруш чаро бошад?!
Касе, ки мурда надорад, бигӯ, чаро мӯяд?!
Туро бигӯям пинҳон, ки гул чаро хандад,
Ки гулрухеш ба каф гираду биянбӯяд?!
Бигӯ ғазал, ки ба сад қарн халқ ин хонанд,
Насиҷро3, ки Худо бофт, он нафарсӯяд!
1 Бавл, идрор.
2 Фарбиҳ.
3 Матоъ, газвор.