761
Маст расид он бути бебоки ман,
Дурдкашу дилхушу чолоки ман!
Гуфт: «Ба ман бингару дилшод шав,
Ҳеч ба худ мангар, ғамноки ман!
З-обу гил ин дидаи ту пургил аст,
Пок кунаш дар назари поки ман!».
Даст бизад, хирқаи ман чок кард,
Гуфт: «Мазан бахя бар-ин чоки ман!».
Рӯй чу бар хок ниҳодам, бигуфт:
«Пок макун рӯйи худ аз хоки ман!
Ай манат оварда, манат мебарам,
З-он ки манам шеру ту шишоки ман!
Нафт задам дар туву месӯз хуш,
Лек сияҳ менакунад зоки1 ман!».
1 Номи умумии намакҳое, ки аз туршии гӯгирд ҳосил мешаванд, ҳамчун даҳани фарҳанг, замч ва ғ.