Перейти к содержимому

GUFTOR.RU

  • Асосӣ
  • Рӯдакӣ
    • Шарҳи ашъор
  • Саъдӣ
    • Ғазалиёт
    • Аз «Гулистон»‎
  • Ҳофиз
    • Ғазалиёт
    • Қитъаот
    • Рубоиёт
    • Қасоид
    • Маснавӣ (Ало, эй оҳуи ваҳшӣ…)
    • Соқинома (маснавӣ)
  • Ҷомӣ
    • Ғазалиёт
  • Асосӣ
  • Рӯдакӣ
    • Шарҳи ашъор
  • Саъдӣ
    • Ғазалиёт
    • Аз «Гулистон»‎
  • Ҳофиз
    • Ғазалиёт
    • Қитъаот
    • Рубоиёт
    • Қасоид
    • Маснавӣ (Ало, эй оҳуи ваҳшӣ…)
    • Соқинома (маснавӣ)
  • Ҷомӣ
    • Ғазалиёт

Ҳофизи Шерозӣ. Ғазалиёт

Ҳофизи Шерозӣ

Дар ин саҳифа ҳамаи ғазалҳои Хоҷа Ҳофизи Шерозӣ гирдоварӣ карда шудаанд. Шумораи ғазалиёти Ҳофиз дар ин қисмат — 495.

Ало, ё айюҳассоқӣ, адир каъсан ва новилҳо

Ҳузуре гар ҳамехоҳӣ, аз ӯ ғоиб машав, Ҳофиз,
Мато мо талқа ман таҳвӣ даъиддунё ва аҳмилҳо.

Ало, ё айюҳассоқӣ, адир каъсан ва новилҳо Хондан

Салоҳи кор куҷову мани хароб куҷо?

Қарору хоб зи Ҳофиз тамаъ мадор, эй дӯст,
Қарор чист, сабурӣ кадому хоб куҷо?

Салоҳи кор куҷову мани хароб куҷо? Хондан

Агар он турки шерозӣ ба даст орад дили моро

Ғазал гуфтию дур суфтӣ, биёву хуш бихон, Ҳофиз,
Ки бар назми ту афшонад фалак иқди Сурайёро.

Агар он турки шерозӣ ба даст орад дили моро Хондан

Сабо, ба лутф бигӯ он ғизоли раъноро

Дар осмон, на аҷаб, гар ба гуфтаи Ҳофиз
Суруди Зуҳра ба рақс оварад Масеҳоро.

Сабо, ба лутф бигӯ он ғизоли раъноро Хондан

Дил меравад зи дастам, соҳибдилон, Худоро

Ҳофиз ба худ напӯшид ин хирқаи майолуд,
Эй шайхи покдоман, маъзур дор моро!

Дил меравад зи дастам, соҳибдилон, Худоро Хондан

Ба мулозимони султон кӣ расонад ин дуоро

Ба Худо, ки ҷуръае деҳ ту ба Ҳофизи саҳархез,
Ки ба вақти субҳгоҳон асаре бувад дуоро.

Ба мулозимони султон кӣ расонад ин дуоро Хондан

Сӯфӣ биё, ки ойина софист ҷомро

Ҳофиз муриди ҷоми май аст, эй сабо, бирав,
В-аз банда бандагӣ бирасон шайхи ҷомро.

Сӯфӣ биё, ки ойина софист ҷомро Хондан

Соқиё, бархезу дардеҳ ҷомро

Сабр кун, Ҳофиз, ба сахтӣ рӯзу шаб,
Оқибат рӯзе биёбӣ комро.

Соқиё, бархезу дардеҳ ҷомро Хондан

Равнақи аҳди шабоб аст дигар бустонро

Ҳофизо, май хуру риндӣ куну хуш бош, вале
Доми тазвир макун чун дигарон Қуръонро.

Равнақи аҳди шабоб аст дигар бустонро Хондан

Дӯш аз масҷид суи майхона омад пири мо

Тири оҳи мо зи гардун бигзарад, Ҳофиз, хамӯш,
Раҳм кун бар ҷони худ, парҳез кун аз тири мо!

Дӯш аз масҷид суи майхона омад пири мо Хондан

Соқӣ, ба нури бода барафрӯз ҷоми мо

Ҳофиз, зи дида донаи ашке ҳамефишон,
Бошад, ки мурғи васл кунад қасди доми мо.

Соқӣ, ба нури бода барафрӯз ҷоми мо Хондан

Эй фурӯғи моҳи ҳусн аз рӯйи рахшони шумо!

Мекунад Ҳофиз дуое, бишнав, омине бигӯ:
Рӯзии мо бод лаъли шаккарафшони шумо!

Эй фурӯғи моҳи ҳусн аз рӯйи рахшони шумо! Хондан

Медамад субҳу килла баста саҳоб

Бар рухи соқии парипайкар
Ҳамчу Ҳофиз бинӯш бодаи ноб.

Медамад субҳу килла баста саҳоб Хондан

Гуфтам: – Эй султони хубон, раҳм кун бар ин ғариб

Гуфт: – Ҳофиз, ошноён дар мақоми ҳайратанд,
Дур набвад, гар нишинад хаставу мискин ғариб.

Гуфтам: – Эй султони хубон, раҳм кун бар ин ғариб Хондан

Эй шоҳиди кудсӣ, кӣ кашад банди ниқобат?

Ҳофиз на ғуломест, ки аз хоҷа гурезад,
Сулҳе куну боз о, ки харобам зи итобат.

Эй шоҳиди кудсӣ, кӣ кашад банди ниқобат? Хондан

Хаме, ки абруи шӯхи ту дар камон андохт

Магар кушоиши Ҳофиз дар ин харобӣ буд,
Ки бахшиши азалаш дар майи муғон андохт.

Хаме, ки абруи шӯхи ту дар камон андохт Хондан

Сина аз оташи дил дар ғами ҷонона бисӯхт

Тарки афсона бигӯ, Ҳофизу май нӯш даме,
Ки нахуфтем шабу шамъ ба афсона бисӯхт.

Сина аз оташи дил дар ғами ҷонона бисӯхт Хондан

Соқиё, омадани ид муборак бодат

Ҳофиз, аз даст мадеҳ давлати ин киштии Нӯҳ,
В-арна тӯфони ҳаводис бибарад бунёдат.

Соқиё, омадани ид муборак бодат Хондан

Эй насими саҳар, оромгаҳи ёр куҷост?

Ҳофиз, аз боди хазон дар чамани даҳр маранҷ,
Фикри маъқул бифармо, гули бехор куҷост?

Эй насими саҳар, оромгаҳи ёр куҷост? Хондан

Рӯза як сӯ шуду ид омаду дилҳо бархост

Фарзи Эзад бигузорему ба кас бад накунем
В-он чи гӯянд, раво нест, нагӯем равост.

Рӯза як сӯ шуду ид омаду дилҳо бархост Хондан

Дилу динам шуду дилбар ба маломат бархост

Ҳофиз, ин хирқа бияндоз, магар ҷон бибарӣ,
К-оташ аз хирмани солусу каромат бархост.

Дилу динам шуду дилбар ба маломат бархост Хондан

Чу бишнавӣ сухани аҳли дил, магӯ, ки хатост

Нидои ишқи ту дишаб дар андарун доданд,
Фазои синаи Ҳофиз ҳанӯз пур зи садост.

Чу бишнавӣ сухани аҳли дил, магӯ, ки хатост Хондан

Хаёли рӯйи ту дар ҳар тариқ ҳамраҳи мост

Агар ба соле Ҳофиз даре занад, бикушой,
Ки солҳост, ки муштоқи рӯйи чун маҳи мост.

Хаёли рӯйи ту дар ҳар тариқ ҳамраҳи мост Хондан

Маталаб тоату паймону салоҳ аз мани маст

Ҳофиз аз давлати ишқи ту Сулаймоне шуд,
Яъне, аз васли туаш нест ба ҷуз бод ба даст.

Маталаб тоату паймону салоҳ аз мани маст Хондан

Шукуфта шуд гули ҳамрову гашт булбул маст

Забони килки ту, Ҳофиз,чӣ шукри он гӯяд,
Ки гуфтаи суханат мебаранд даст ба даст.

Шукуфта шуд гули ҳамрову гашт булбул маст Хондан

Зулфошуфтаву хайкардаву хандолабу маст

Хандаи ҷоми маю зулфи гиреҳгири нигор,
Эй басо тавба, ки чун тавбаи Ҳофиз бишикаст.

Зулфошуфтаву хайкардаву хандолабу маст Хондан

Дар дайри муғон омад ёрам қадаҳе дар даст

Боз ой, ки боз ояд умри шудаи Ҳофиз,
Ҳарчанд ки н-ояд боз тире, ки бишуд аз шаст.

Дар дайри муғон омад ёрам қадаҳе дар даст Хондан

Ба ҷони хоҷаву ҳаққи қадиму аҳди дуруст

Маранҷ, Ҳофизу аз дилбарон ҳифоз маҷӯй,
Гуноҳи боғ чӣ бошад, чу ин гиёҳ наруст?

Ба ҷони хоҷаву ҳаққи қадиму аҳди дуруст Хондан

Моро зи хаёли ту чӣ парвои шароб аст?

Ҳофиз, чӣ шуд, ар ошиқу ринд асту назарбоз?!
Бас таври аҷаб лозими айёми шабоб аст.

Моро зи хаёли ту чӣ парвои шароб аст? Хондан

Зулфат ҳазор дил ба яке тори мӯ бибаст

Ҳофиз, ҳар он ки ишқ наварзиду васл хост,
Эҳроми тавфи Каъбаи дил бевузӯ бибаст.

Зулфат ҳазор дил ба яке тори мӯ бибаст Хондан

Он шаби қадре, ки гӯянд аҳли хилват, имшаб аст

Он ки новак бар дили ман зери чашме мезанад,
Қути ҷони Ҳофизаш дар хандаи зери лаб аст.

Он шаби қадре, ки гӯянд аҳли хилват, имшаб аст Хондан

Худо чу сурати абрӯи дилкушои ту баст

Зи дасти ҷаври ту, гуфтам, зи шаҳр хоҳам рафт,
Ба ханда гуфт, ки – Ҳофиз, бирав, кӣ пои ту баст?

Худо чу сурати абрӯи дилкушои ту баст Хондан

Хилватгузидаро ба тамошо чӣ ҳоҷат аст?

Ҳофиз, ту хатм кун, ки ҳунар худ аён шавад,
Бо муддаӣ низоъу муҳоко чӣ ҳоҷат аст?

Хилватгузидаро ба тамошо чӣ ҳоҷат аст? Хондан

Равоқи манзари чашми ман остонаи туст

Суруди маҷлисат акнун фалак ба рақс орад,
Ки шеъри Ҳофизи ширисухан таронаи туст.

Равоқи манзари чашми ман остонаи туст Хондан

Бирав ба кори худ, эй воиз, ин чӣ фарёд аст?

Бирав, фасона махону фусун мадам, Ҳофиз,
К-аз ин фасонаву афсун маро басе ёд аст.

Бирав ба кори худ, эй воиз, ин чӣ фарёд аст? Хондан

То сари зулфи ту дар дасти насим афтодаст

Ҳофизи гумшударо бо ғамат, эй ёри азиз,
Иттиҳодест, ки дар аҳди қадим афтодаст.

То сари зулфи ту дар дасти насим афтодаст Хондан

Биё, ки қасри амал сахт сустбунёд аст

Ҳасад чӣ мебарӣ, эй сустназм, бар Ҳофиз,
Қабули хотиру лутфи сухан худодод аст.

Биё, ки қасри амал сахт сустбунёд аст Хондан

Бе меҳри рухат рӯзи маро нур намондаст

Ҳофиз зи ғам аз гиря напардохт ба ханда,
Мотамзадаро доияи сур намондаст.

Бе меҳри рухат рӯзи маро нур намондаст Хондан

Боғи маро чӣ ҳоҷати сарву санавбар аст?

Ҳофиз, чӣ турфа шохи наботест килки ту,
К-аш мева дилпазиртар аз шаҳду шаккар аст.

Боғи маро чӣ ҳоҷати сарву санавбар аст? Хондан

Алминнату лиллаҳ, ки дари майкада боз аст

Эй маҷлисиён, сӯзи дили Ҳофизи мискин
Аз шамъ бипурсед, ки дар сӯзу гудоз аст.

Алминнату лиллаҳ, ки дари майкада боз аст Хондан

Агарчи бода фараҳбахшу бод гулбез аст

Ироқу Форс гирифтӣ ба шеъри хуш, Ҳофиз,
Биё, ки навбати Бағдоду вақти Табрез аст.

Агарчи бода фараҳбахшу бод гулбез аст Хондан

Ҳоли дил бо ту гуфтанам ҳавас аст

Ҳамчу Ҳофиз ба рағми муддаиён
Шеъри риндона гуфтанам ҳавас аст.

Ҳоли дил бо ту гуфтанам ҳавас аст Хондан

Саҳни бустон завқбахшу суҳбати ёрон хуш аст

Ҳофизо, тарки ҷаҳон гуфтан тариқи хушдилист,
То напиндорӣ, ки аҳволи ҷаҳондорон хуш аст.

Саҳни бустон завқбахшу суҳбати ёрон хуш аст Хондан

Кунун, ки бар кафи гул ҷоми бодаи соф аст

Хамӯш, Ҳофизу ин нуктаҳои чун зари сурх
Нигоҳ дор, ки қуллоби шаҳр сарроф аст.

Кунун, ки бар кафи гул ҷоми бодаи соф аст Хондан

Дар ин замона рафиқе, ки холӣ аз халал аст

Ба ҳеч давр нахоҳанд ёфт ҳушёраш,
Чунин ки Ҳофизи мо масти бодаи азал аст.

Дар ин замона рафиқе, ки холӣ аз халал аст Хондан

Гул дар бару май дар кафу маъшуқ ба ком аст

Ҳофиз, манишин бе маю маъшуқ замоне,
К-айёми гулу ёсуману иди сиём аст.

Гул дар бару май дар кафу маъшуқ ба ком аст Хондан

Ба кӯи майкада ҳар солике, ки раҳ донист

Ҳадиси Ҳофизу соғар, ки мезанад пинҳон,
Чӣ ҷои муҳтасибу шаҳна, подшаҳ донист.

Ба кӯи майкада ҳар солике, ки раҳ донист Хондан

Сӯфӣ аз партави май рози ниҳонӣ донист

Ҳофиз ин гавҳари манзум, ки аз табъ ангехт,
З-асари тарбияти Осафи сонӣ донист.

Сӯфӣ аз партави май рози ниҳонӣ донист Хондан

Равзаи хулди барин хилвати дарвешон аст

Ҳофиз, ар оби ҳаёти абадӣ мехоҳӣ,
Манбааш хоки дари хилвати дарвешон аст.

Равзаи хулди барин хилвати дарвешон аст Хондан

Ба доми зулфи ту дил мубталои хештан аст

Бисӯхт Ҳофизу дар шарти ишқу ҷонбозӣ
Ҳанӯз бар сари аҳду вафои хештан аст.

Ба доми зулфи ту дил мубталои хештан аст Хондан

Лаъли сероби ба хун ташна лаби ёри ман аст

Он ки дар тарзи ғазал нукта ба Ҳофиз омӯхт,
Ёри ширинсухани нодирагуфтори ман аст.

Лаъли сероби ба хун ташна лаби ёри ман аст Хондан

Рӯзгорест, ки савдои бутон дини ман аст

Ҳофиз, аз ҳашмати Парвиз дигар қисса махон,
Ки лабаш ҷуръакаши Хусрави ширини ман аст.

Рӯзгорест, ки савдои бутон дини ман аст Хондан

Манам, ки гӯшаи майхона хонақоҳи ман аст

Гуноҳ агарчи набуд ихтиёри мо, Ҳофиз,
Ту дар тариқи адаб бошу гӯ: «Гуноҳи ман аст».

Манам, ки гӯшаи майхона хонақоҳи ман аст Хондан

Зи гиря мардуми чашмам нишаста дар хун аст

Зи бехудӣ талаби ёр мекунад Ҳофиз,
Чу муфлисе, ки талабкори ганҷи Қорун аст.

Зи гиря мардуми чашмам нишаста дар хун аст Хондан

Хами зулфи ту доми куфру дин аст

Машав, Ҳофиз, зи кайди зулфаш эмин,
Ки дил бурду кунун дар банди дин аст.

Хами зулфи ту доми куфру дин аст Хондан

Дил саропардаи муҳаббати ӯст

Фақри зоҳир мабин, ки Ҳофизро
Сина ганҷинаи муҳаббати ӯст.

Дил саропардаи муҳаббати ӯст Хондан

Он сиёҳчарда, ки ширинии олам бо ӯст

Ҳофиз аз муътақидон аст, гиромӣ дораш,
З-он ки бахшоиши бас рӯҳи мукаррам бо ӯст.

Он сиёҳчарда, ки ширинии олам бо ӯст Хондан

Сари иродати мо в-остони ҳазрати дӯст

На ин замон дили Ҳофиз дар оташи ҳавас аст,
Ки доғдори азал ҳамчу лолаи худрӯст.

Сари иродати мо в-остони ҳазрати дӯст Хондан

Дорам умеди отифате аз ҷаноби дӯст

Ҳофиз, бад аст ҳоли парешони ту, вале
Бар бӯи зулфи ёр парешоният накӯст.

Дорам умеди отифате аз ҷаноби дӯст Хондан

Он пайки номвар, ки расид аз диёри дӯст

Душман ба қасди Ҳофиз агар дам занад, чӣ бок?
Миннат Худойро, ки наям шармсори дӯст.

Он пайки номвар, ки расид аз диёри дӯст Хондан

Сабо, агар гузаре афтадат ба кишвари дӯст

Чӣ бошад, ар шавад аз банди ғам дилаш озод,
Чу ҳаст Ҳофизи мискин ғулому чокари дӯст.

Сабо, агар гузаре афтадат ба кишвари дӯст Хондан

Марҳабо, эй пайки муштоқон, бидеҳ пайғоми дӯст

Ҳофиз, андар дарди ӯ месӯзу бедармон бисоз,
З-он ки дармоне надорад дарди беороми дӯст.

Марҳабо, эй пайки муштоқон, бидеҳ пайғоми дӯст Хондан

Рӯйи ту кас надиду ҳазорат рақиб ҳаст

Фарёди Ҳофиз ин ҳама, охир, ба ҳарза нест,
Ҳам қиссае ғарибу ҳадисе аҷиб ҳаст.

Рӯйи ту кас надиду ҳазорат рақиб ҳаст Хондан

Агарчи арзи ҳунар пеши ёр беадабист

Биёр май, ки чу Ҳофиз мудомам истизҳор
Зи гиряи саҳарию ниёзи нимишабист.

Агарчи арзи ҳунар пеши ёр беадабист Хондан

Хуштар зи айшу суҳбати боғу баҳор чист

Зоҳид шароби Кавсару Ҳофиз пиёла хост,
То дар миёна хостаи Кирдгор чист?

Хуштар зи айшу суҳбати боғу баҳор чист Хондан

Бинол, булбул, агар бо манат сари ёрист

Дилаш ба нола маёзору хатм кун, Ҳофиз,
Ки растгории ҷовид дар камозорист.

Бинол, булбул, агар бо манат сари ёрист Хондан

Ё Раб, ин шамъи дилафрӯз зи кошонаи кист?

Гуфтам: – Оҳ аз дили девонаи Ҳофиз бе ту!
Зери лаб хандазанон гуфт, ки – «Девонаи кист?»

Ё Раб, ин шамъи дилафрӯз зи кошонаи кист? Хондан

Моҳам ин ҳафта шуд аз шаҳру ба чашмам солест

Кӯҳи андӯҳи фироқат ба чӣ ҳолат бикашад
Ҳофизи хаста, ки аз нола танаш чун нолест?!

Моҳам ин ҳафта шуд аз шаҳру ба чашмам солест Хондан

Кас нест, ки афтодаи он зулфи дуто нест

Эй чанг фурӯ бурда ба хуни дили Ҳофиз,
Фикрат магар аз ғайрати Қуръону Худо нест?

Кас нест, ки афтодаи он зулфи дуто нест Хондан

Мардуми дидаи мо ҷуз ба рухат нозир нест

Сари пайванди ту танҳо на дили Ҳофизрост,
«Кист он, к-аш сари пайванди ту дар хотир нест?»

Мардуми дидаи мо ҷуз ба рухат нозир нест Хондан

Зоҳиди зоҳирпараст аз ҳоли мо огоҳ нест

Ҳофиз ар бар садр наншинад, зи олӣ машрабист,
Ошиқи дурдикаш андар банди молу ҷоҳ нест.

Зоҳиди зоҳирпараст аз ҳоли мо огоҳ нест Хондан

Роҳест роҳи ишқ, ки ҳечаш канора нест

Нагрифт дар ту гиряи Ҳофиз ба ҳеч рӯй,
Ҳайрони он дилам, ки кам аз санги хора нест.

Роҳест роҳи ишқ, ки ҳечаш канора нест Хондан

Равшан аз партави рӯят назаре нест, ки нест

Ғайр аз ин нукта, ки Ҳофиз зи ту нохушнуд аст,
Дар саропои вуҷудат ҳунаре нест, ки нест.

Равшан аз партави рӯят назаре нест, ки нест Хондан

Ҳосили коргаҳи кавну макон ин ҳама нест

Номи Ҳофиз рақами нек пазируфт, вале
Пеши риндон рақами суду зиён ин ҳама нест.

Ҳосили коргаҳи кавну макон ин ҳама нест Хондан

Хоби он наргиси фаттони ту бе чизе нест

Дарди ишқ, арчи дил аз халқ ниҳон медорад,
Ҳофиз, ин дидаи гирёни ту бе чизе нест.

Хоби он наргиси фаттони ту бе чизе нест Хондан

Ҷуз остони туам дар ҷаҳон паноҳе нест

Хазинаи дили Ҳофиз ба зулфу хол мадеҳ,
Ки корҳои чунин ҳадди ҳар сиёҳе нест.

Ҷуз остони туам дар ҷаҳон паноҳе нест Хондан

Булбуле барги гуле хушранг дар минқор дошт

Чашми Ҳофиз зери боми қасри он ҳурисиришт
Шеваи ҷанноту таҷрӣ таҳтиҳаланҳор дошт.

Булбуле барги гуле хушранг дар минқор дошт Хондан

Дидӣ, ки ёр ҷуз сари ҷавру ситам надошт

Ҳофиз, бибар ту гӯи фасоҳат, ки муддаӣ
Ҳечаш ҳунар набуду хабар низ ҳам надошт.

Дидӣ, ки ёр ҷуз сари ҷавру ситам надошт Хондан

Кунун, ки медамад аз бӯстон насими биҳишт

Қадам дареғ мадор аз ҷанозаи Ҳофиз,
Ки гарчи ғарқи гуноҳ аст, меравад ба биҳишт.

Кунун, ки медамад аз бӯстон насими биҳишт Хондан

Айби риндон макун, эй зоҳиди покизасиришт

Ҳофизо, рӯзи аҷал гар ба каф орӣ ҷоме,
Яксар аз кӯйи харобот барандат ба биҳишт.

Айби риндон макун, эй зоҳиди покизасиришт Хондан

Субҳдам мурғи чаман бо гули навхоста гуфт

Ашки Ҳофиз хираду сабр ба дарё андохт,
Чӣ кунад? Сӯзи ғами ишқ наёрист ниҳуфт.

Субҳдам мурғи чаман бо гули навхоста гуфт Хондан

Он турки паричеҳра, ки дӯш аз бари мо рафт

Эй дӯст, ба пурсидани Ҳофиз қадаме неҳ,
З-он пеш, ки гӯянд, ки аз дори фано рафт.

Он турки паричеҳра, ки дӯш аз бари мо рафт Хондан

Гар зи дасти зулфи мушкинат хатое рафт, рафт

Айби Ҳофиз, гӯ, макун, воиз, ки рафт аз хонақоҳ,
Пойи озоде чӣ бандӣ? Гар ба ҷое рафт, рафт.

Гар зи дасти зулфи мушкинат хатое рафт, рафт Хондан

Соқӣ, биёр бода, ки моҳи сиём рафт

Дигар макун насиҳати Ҳофиз, ки раҳ наёфт,
Гумгаштае, ки бодаи нобаш ба ком рафт.

Соқӣ, биёр бода, ки моҳи сиём рафт Хондан

Шарбате аз лаби лаълаш начашидему бирафт

Ҳамчу Ҳофиз ҳама шаб нолаву зорӣ кардем,
К-эй дареғо, ба вадоъаш нарасидему бирафт.

Шарбате аз лаби лаълаш начашидему бирафт Хондан

Соқӣ, биё, ки ёр зи рух парда баргирифт

Ҳофиз, ту ин сухан зи кӣ омӯхтӣ, ки бахт
Таъвиз кард шеъри турову ба зар гирифт?

Соқӣ, биё, ки ёр зи рух парда баргирифт Хондан

Ҳуснат ба иттифоқи малоҳат ҷаҳон гирифт

Ҳофиз, чу оби лутф зи назми ту мечакад,
Ҳосид чӣ гуна нукта тавонад бар он гирифт?

Ҳуснат ба иттифоқи малоҳат ҷаҳон гирифт Хондан

Шунидаам сухане хуш, ки пири Канъон гуфт

Кӣ гуфт, Ҳофиз аз андешаи ту омад боз?
Ман ин нагуфтаам, он кас, ки гуфт, буҳтон гуфт.

Шунидаам сухане хуш, ки пири Канъон гуфт Хондан

Ё Раб, сабабе соз, ки ёрам ба саломат

Кӯтаҳ накунад баҳси сари зулфи ту Ҳофиз,
Пайваста шуд ин силсила то рӯзи қиёмат.

Ё Раб, сабабе соз, ки ёрам ба саломат Хондан

Эй ҳудҳуди сабо, ба Сабо мефиристамат

Ҳофиз, суруди маҷлиси мо зикри хайри туст,
Биштоб, ҳон ки асбу қабо мефиристамат.

Эй ҳудҳуди сабо, ба Сабо мефиристамат Хондан

Эй ғоиб аз назар, ба Худо месупорамат

Ҳофиз, шаробу шоҳиду риндӣ на вазъи туст,
Филҷумла мекунию фурӯ мегузорамат.

Эй ғоиб аз назар, ба Худо месупорамат Хондан

Мири ман, хуш меравӣ, к-андар саропо мирамат

Гарчи ҷойи Ҳофиз андар хилвати васли ту нест,
Эй ҳама ҷойи ту хуш, пеши ҳама ҷо мирамат!

Мири ман, хуш меравӣ, к-андар саропо мирамат Хондан

Чӣ лутф буд, ки ногоҳ рашҳаи қаламат

Ҳамеша вақти ту, эй Исии сабо, хуш бод,
Ки ҷони Ҳофизи дилхаста зинда шуд ба дамат.

Чӣ лутф буд, ки ногоҳ рашҳаи қаламат Хондан

З-он ёри дилнавозам шукрест бо шикоят

Ишқат расад ба фарёд, ар худ ба сони Ҳофиз
Қуръон зи бар бихонӣ дар чордаҳ ривоят.

З-он ёри дилнавозам шукрест бо шикоят Хондан

Мудомам маст медорад насими ҷаъди гесӯят

Зиҳӣ ҳиммат, ки Ҳофизрост, к-аз дунёву аз уқбо
Наёяд ҳеч дар чашмаш ба ҷуз хоки сари кӯят.

Мудомам маст медорад насими ҷаъди гесӯят Хондан

Дарди моро нест дармон, алғиёс

Ҳамчу Ҳофиз рӯзу шаб бе хештан
Гаштаам сӯзону гирён, алғиёс!

Дарди моро нест дармон, алғиёс Хондан

Туӣ, ки бар сари хубони кишварӣ чун тоҷ

Фитод дар дили Ҳофиз ҳавои чун ту шаҳе,
Камина зарраи хоки дари ту будӣ коҷ!

Туӣ, ки бар сари хубони кишварӣ чун тоҷ Хондан

Агар ба мазҳаби ту хуни ошиқ аст мубоҳ

Салоҳи тавбаву тақво зи мо маҷӯ, Ҳофиз,
Зи ринду ошиқу маҷнун касе наёфт салоҳ.

Агар ба мазҳаби ту хуни ошиқ аст мубоҳ Хондан

Дили ман дар ҳавои рӯйи фаррух

Ғуломи ҳиммати онам, ки бошад
Чу Ҳофиз бандаву ҳиндуйи фаррух.

Дили ман дар ҳавои рӯйи фаррух Хондан

Дӣ пири майфурӯш, ки зикраш ба хайр бод

Ҳофиз, гарат зи панди ҳакимон маломат аст,
Кӯтаҳ кунем қисса, ки умрат дароз бод!

Дӣ пири майфурӯш, ки зикраш ба хайр бод Хондан

Шаробу айши ниҳон чист? Кори бебунёд

Қадаҳ магир чу Ҳофиз, магар ба нолаи чанг,
Ки бастаанд бар абрешими тараб дили шод!

Шаробу айши ниҳон чист? Кори бебунёд Хондан

Дӯш огаҳӣ зи ёри сафаркарда дод бод

Ҳофиз, ниҳоди неки ту комат бароварад,
Ҷонҳо фидои мардуми некӯниҳод бод!

Дӯш огаҳӣ зи ёри сафаркарда дод бод Хондан

Рӯзи васли дӯстдорон ёд бод

Рози Ҳофиз баъд аз ин ногуфта монд,
Эй дареғо, роздорон ёд бод!

Рӯзи васли дӯстдорон ёд бод Хондан

Ҷамолат офтоби ҳар назар бод!

Ба ҷон муштоқи рӯи туст Ҳофиз,
Туро дар ҳоли муштоқон назар бод!

Ҷамолат офтоби ҳар назар бод! Хондан

Сӯфӣ ар бода ба андоза хӯрад, нӯшаш бод

Ба ғуломии ту машҳури ҷаҳон шуд Ҳофиз,
Ҳалқаи бандагии зулфи ту дар гӯшаш бод!

Сӯфӣ ар бода ба андоза хӯрад, нӯшаш бод Хондан

Танат ба нози табибон ниёзманд мабод!

Шифо зи гуфтаи шаккарфишони Ҳофиз ҷӯй,
Ки ҳоҷатат ба илоҷи гулобу қанд мабод!

Танат ба нози табибон ниёзманд мабод! Хондан

Ҳусни ту ҳамеша дар фузун бод!

Лаъли ту, ки ҳаст ҷони Ҳофиз,
Дур аз лаби мардумони дун бод!

Ҳусни ту ҳамеша дар фузун бод! Хондан

Хусраво, гӯйи фалак дар хами чавгони ту бод!

На ба танҳо ҳаявоноту набототу ҷамод,
Ҳар чӣ дар олами амр аст, ба фармони ту бод!

Хусраво, гӯйи фалак дар хами чавгони ту бод! Хондан

Дерест, ки дилдор паёме нафиристод

Ҳофиз, баадаб бош, ки вохост набошад,
Гар шоҳ паёме ба ғуломе нафиристод.

Дерест, ки дилдор паёме нафиристод Хондан

Пиронасарам ишқи ҷавонӣ ба сар афтод

Ҳофиз, ки сари зулфи бутон дасткашаш буд,
Бас турфа ҳарифест, к-аш акнун ба сар афтод.

Пиронасарам ишқи ҷавонӣ ба сар афтод Хондан

Акси рӯи ту чу дар ойинаи ҷом афтод

Сӯфиён ҷумла ҳарифанду назарбоз, вале
З-ин миён Ҳофизи дилсӯхта бадном афтод.

Акси рӯи ту чу дар ойинаи ҷом афтод Хондан

Он ки рухсори туро ранги гули насрин дод

Дар кафи ғуссаи даврон дили Ҳофиз хун шуд,
Аз фироқи рухат, эй Хоҷа Қавомуддин, дод!

Он ки рухсори туро ранги гули насрин дод Хондан

Бунафша дӯш ба гул гуфту хуш нишоне дод

Гузашт бар мани мискину бо рақибон гуфт:
Дареғ, Ҳофизи мискини ман, чӣ ҷоне дод.

Бунафша дӯш ба гул гуфту хуш нишоне дод Хондан

Ҳумои авҷи саодат ба доми мо афтад

Зи хоки кӯи ту ҳар гаҳ ки дам занад Ҳофиз,
Насими гулшани ҷон дар машоми мо афтад.

Ҳумои авҷи саодат ба доми мо афтад Хондан

Дарахти дӯстӣ биншон, ки коми дил ба бор орад

Дар ин боғ ар Худо хоҳад, дигар пиронасар Ҳофиз
Нишинад бар лаби ҷӯеву сарве дар канор орад.

Дарахти дӯстӣ биншон, ки коми дил ба бор орад Хондан

Касе, ки ҳусни хати дӯст дар назар дорад

Дили шикастаи Ҳофиз ба хок хоҳад бурд,
Чу лола доғи ҳавое, ки дар ҷигар дорад.

Касе, ки ҳусни хати дӯст дар назар дорад Хондан

Дили мо ба даври рӯят зи чаман фароғ дорад

Сари дарси ишқ дорад дили дардманди Ҳофиз,
Ки на хотири тамошо, на ҳавои боғ дорад.

Дили мо ба даври рӯят зи чаман фароғ дорад Хондан

Он кас, ки ба даст ҷом дорад

Дар чоҳи зақан чу Ҳофиз, эй ҷон,
Ҳусни ту дусад ғулом дорад.

Он кас, ки ба даст ҷом дорад Хондан

Диле, ки айбнамоясту ҷоми Ҷам дорад

Зи ҷайби хирқаи Ҳофиз, чӣ тарф битвон баст,
Ки мо самад талабидему ӯ санам дорад.

Диле, ки айбнамоясту ҷоми Ҷам дорад Хондан

Буте дорам, ки гирди гул зи сунбул соябон дорад

Чӣ узри бахти худ гӯям, ки он айёри шаҳрошӯб
Ба талхӣ кушт Ҳофизрову шаккар дар даҳон дорад.

Буте дорам, ки гирди гул зи сунбул соябон дорад Хондан

Ҳар он, к-ӯ хотири маҷмӯъу ёри нозанин дорад

В-агар гӯяд: «Намехоҳам чу Ҳофиз ошиқе муфлис»,
Бигӯедаш, ки «Султоне гадое ҳамнишин дорад».

Ҳар он, к-ӯ хотири маҷмӯъу ёри нозанин дорад Хондан

Ҳар он ки ҷониби аҳли Худо нигаҳ дорад

Ғубори роҳгузорат куҷост, то Ҳофиз
Ба ёдгори насими сабо нигаҳ дорад?!

Ҳар он ки ҷониби аҳли Худо нигаҳ дорад Хондан

Мутриби ишқ аҷаб созу навое дорад

Хусраво, Ҳофизи даргоҳнишин фотиҳа хонд
В-аз забони ту таманои дуое дорад.

Мутриби ишқ аҷаб созу навое дорад Хондан

Он ки аз сунбули ӯ ғолия тобе дорад

Кай кунад сӯйи дили хастаи Ҳофиз назаре
Чашми масташ, ки ба ҳар гӯша харобе дорад?

Он ки аз сунбули ӯ ғолия тобе дорад Хондан

Шоҳид он нест, ки мӯеву миёне дорад

Муддаӣ, гӯ, луғазу нукта ба Ҳофиз мафурӯш,
Килки мо низ забонею баёне дорад?

Шоҳид он нест, ки мӯеву миёне дорад Хондан

Ҷон бе ҷамоли ҷонон майли ҷаҳон надорад

Кас дар ҷаҳон надорад як банда ҳамчу Ҳофиз,
Зеро ки чун ту шоҳе кас дар ҷаҳон надорад.

Ҷон бе ҷамоли ҷонон майли ҷаҳон надорад Хондан

Равшании талъати ту моҳ надорад

Ҳофиз агар саҷдаи ту кард, макун айб,
Кофири ишқ, эй санам, гуноҳ надорад.

Равшании талъати ту моҳ надорад Хондан

Нест дар шаҳр нигоре, ки дили мо бибарад

Ҳофиз, ар ҷон талабад ғамзаи мастонаи ёр,
Хона аз ғайр бипардозу биҳил, то бибарад.

Нест дар шаҳр нигоре, ки дили мо бибарад Хондан

Агар на бода ғами дил зи ёди мо бибарад

Бисӯхт Ҳофизу кас ҳоли ӯ ба ёр нагуфт,
Магар насим паёме, Худойро, бибарад.

Агар на бода ғами дил зи ёди мо бибарад Хондан

Саҳар булбул ҳикоят бо сабо кард

Вафо аз хоҷагони шаҳр бо ман
Камоли давлату дин Булвафо кард.

Саҳар булбул ҳикоят бо сабо кард Хондан

Биё, ки турки фалак хони рӯза ғорат кард

Ҳадиси ишқ зи Ҳофиз шунав, на аз воиз,
Агарчи санъати бисёр дар иборат кард.

Биё, ки турки фалак хони рӯза ғорат кард Хондан

Ба оби равшани май орифе таҳорат кард

Агар имоми ҷамоат талаб кунад имрӯз,
Хабар диҳед, ки Ҳофиз ба май таҳорат кард.

Ба оби равшани май орифе таҳорат кард Хондан

Сӯфӣ ниҳод дому сари ҳуққа боз кард

Ҳофиз, макун маломати риндон, ки дар азал
Моро Худо зи зуҳди риё бениёз кард.

Сӯфӣ ниҳод дому сари ҳуққа боз кард Хондан

Булбуле хуни диле хӯрду гуле ҳосил кард

Назадӣ шоҳруху фавт шуд имкон, Ҳофиз,
Чӣ кунам, бозии айём маро ғофил кард.

Булбуле хуни диле хӯрду гуле ҳосил кард Хондан

Чу бод азми сари кӯйи ёр хоҳам кард

Нифоқу зарқ набахшад сафои дил, Ҳофиз,
Тариқи риндию ишқ ихтиёр хоҳам кард.

Чу бод азми сари кӯйи ёр хоҳам кард Хондан

Даст дар ҳалқаи он зулфи дуто натвон кард

Ба ҷуз абрӯи ту меҳроби дили Ҳофиз нест,
Тоати ғайри ту дар мазҳаби мо натвон кард.

Даст дар ҳалқаи он зулфи дуто натвон кард Хондан

Дил аз ман бурду рӯй аз ман ниҳон кард

Адӯ бар ҷони Ҳофиз он накардӣ,
Ки тири чашми он абрӯкамон кард.

Дил аз ман бурду рӯй аз ман ниҳон кард Хондан

Ёд бод, он ки зи мо вақти сафар ёд накард

Ғазалийёти ироқист суруди Ҳофиз,
Кӣ шунид ин «Раҳ»-и дилсӯз, ки фарёд накард?!

Ёд бод, он ки зи мо вақти сафар ёд накард Хондан

Рӯ бар раҳаш ниҳодаму бар ман гузар накард

Килки забонбуридаи Ҳофиз дар анҷуман
Бо кас нагуфт рози ту, то тарки сар накард.

Рӯ бар раҳаш ниҳодаму бар ман гузар накард Хондан

Дилбар бирафту дилшудагонро хабар накард

Ман истода, то кунамаш ҷон фидо чу шамъ,
Ӯ худ гузар ба мо чу насими саҳар накард.

Дилбар бирафту дилшудагонро хабар накард Хондан

Дидӣ, эй дил, ки ғами ишқ дигар бор чӣ кард?

Фикри ишқ оташи ғам дар дили Ҳофиз заду сӯхт,
Ёри дерина бибинед, ки бо ёр чӣ кард!

Дидӣ, эй дил, ки ғами ишқ дигар бор чӣ кард? Хондан

Дӯстон, духтари раз тавба зи мастурӣ кард

Ҳофиз, афтодагӣ аз даст мадеҳ, з-он ки ҳасуд
Ирзу молу дилу дин дар сари мағрурӣ кард.

Дӯстон, духтари раз тавба зи мастурӣ кард Хондан

Солҳо дил талаби ҷоми Ҷам аз мо мекард

Гуфтамаш «Силсилаи зулфи бутон аз пайи чист?»
Гуфт: «Ҳофиз гилае аз дили шайдо мекард».

Солҳо дил талаби ҷоми Ҷам аз мо мекард Хондан

Ба сирри ҷоми Ҷам он гаҳ назар тавонӣ кард

Гар ин насиҳати шоҳона бишнавӣ, Ҳофиз,
Ба шоҳроҳи ҳақиқат гузар тавонӣ кард.

Ба сирри ҷоми Ҷам он гаҳ назар тавонӣ кард Хондан

Чӣ мастӣ аст, надонам, ки рӯ ба мо овард

Фалак ғуломии Ҳофиз кунун ба тавъ кунад,
Ки илтиҷо ба дари давлати шумо овард.

Чӣ мастӣ аст, надонам, ки рӯ ба мо овард Хондан

Сабо вақти саҳар бӯе зи зулфи ёр меовард

Аҷаб медоштам дишаб зи Ҳофиз ҷому паймона,
Вале манъаш намекардам, ки сӯфивор меовард.

Сабо вақти саҳар бӯе зи зулфи ёр меовард Хондан

Насими боди сабо дӯшам огаҳӣ овард

Расонд рояти Мансур бар фалак Ҳофиз,
Ки илтиҷо ба ҷаноби шаҳаншаҳӣ овард.

Насими боди сабо дӯшам огаҳӣ овард Хондан

Ёрам чу қадаҳ ба даст гирад

Хуррам дили он, ки ҳамчу Ҳофиз
Ҷоме зи майи аласт гирад.

Ёрам чу қадаҳ ба даст гирад Хондан

Дилам ҷуз меҳри маҳрӯён тариқе бар намегирад

Бад-ин шеъри тари ширин зи шоҳаншаҳ аҷаб дорам,
Ки сар то пойи Ҳофизро чаро дар зар намегирад?!

Дилам ҷуз меҳри маҳрӯён тариқе бар намегирад Хондан

Соқӣ ар бода аз ин даст ба ҷом андозад

Ҳофизо, сар зи кулаҳгӯшаи хуршед барор,
Бахтат ар қуръа бад-он моҳи тамом андозад.

Соқӣ ар бода аз ин даст ба ҷом андозад Хондан

Даме бо ғам ба сар бурдан ҷаҳон яксар намеарзад

Чу Ҳофиз дар қаноат кӯшу аз дунёи дун бигзар,
Ки як ҷав миннати дунон ба сад ман зар намеарзад.

Даме бо ғам ба сар бурдан ҷаҳон яксар намеарзад Хондан

Дар азал партави ҳуснат зи таҷаллӣ дам зад

Ҳофиз он рӯз тарабномаи ишқи ту навишт,
Ки қалам бар сари асбоби дили хуррам зад.

Дар азал партави ҳуснат зи таҷаллӣ дам зад Хондан

Саҳар чун хусрави Ховар алам бар кӯҳсорон зад

Давоми умри мулки ӯ бихоҳ аз лутфи Ҳақ, эй дил,
Ки чарх ин сиккаи давлат ба даври рӯзгорон зад.

Саҳар чун хусрави Ховар алам бар кӯҳсорон зад Хондан

Роҳе бизан, ки оҳе бар сози он тавон зад

Ҳофиз, ба ҳаққи Қуръон, к-аз шайду зарқ боз ой,
Бошад, ки гӯйи айше дар ин миён тавон зад.

Роҳе бизан, ки оҳе бар сози он тавон зад Хондан

Агар равам зи паяш, фитнаҳо барангезад

Бар остонаи таслим сар бинеҳ, Ҳофиз,
Ки гар ситеза кунӣ, рӯзгор бистезад.

Агар равам зи паяш, фитнаҳо барангезад Хондан

Ба ҳусни хулқу вафо кас ба ёри мо нарасад

Бисӯхт Ҳофизу тарсам, ки шарҳи қиссаи ӯ
Ба самъи подшаҳи комгори мо нарасад.

Ба ҳусни хулқу вафо кас ба ёри мо нарасад Хондан

Ҳар киро бо хати сабзат сари савдо бошад

Чашмат аз ноз ба Ҳофиз накунад майл, оре,
Саргаронӣ сифати наргиси раъно бошад.

Ҳар киро бо хати сабзат сари савдо бошад Хондан

Ману инкори шароб, ин чӣ ҳикоят бошад?

Дӯш аз ин ғусса нахуфтам, ки рафиқе мегуфт:
«Ҳофиз ар маст бувад, ҷойи шикоят бошад».

Ману инкори шароб, ин чӣ ҳикоят бошад? Хондан

Нақди сӯфӣ на ҳама софии беғаш бошад

Далқу саҷҷодаи Ҳофиз бибарад бодафурӯш,
Гар шаробаш зи кафи соқии маҳваш бошад.

Нақди сӯфӣ на ҳама софии беғаш бошад Хондан

Хуш аст хилват, агар ёр ёри ман бошад

Ба сони савсан агар даҳзабон шавад Ҳофиз,
Чу ғунча пеши туаш муҳр бар даҳан бошад.

Хуш аст хилват, агар ёр ёри ман бошад Хондан

Кай шеъри тар ангезад, хотир ки ҳазин бошад

Ин нест, ки Ҳофизро риндӣ бишуд аз хотир,
К-ин собиқаи пешин то рӯзи пасин бошад.

Кай шеъри тар ангезад, хотир ки ҳазин бошад Хондан

Хуш омад гул в-аз он хуштар набошад

Касе гирад хато бар назми Ҳофиз,
Ки ҳечаш лутф дар гавҳар набошад.

Хуш омад гул в-аз он хуштар набошад Хондан

Гул бе рухи ёр хуш набошад

Ҷон нақди муҳаққар аст, Ҳофиз,
Аз баҳри нисор хуш набошад.

Гул бе рухи ёр хуш набошад Хондан

Нафаси боди сабо мушкфишон хоҳад шуд

Ҳофиз аз баҳри ту омад суйи иқлими вуҷуд,
Қадаме неҳ ба видоъаш, ки равон хоҳад шуд.

Нафаси боди сабо мушкфишон хоҳад шуд Хондан

Маро меҳри сияҳчашмон зи сар берун нахоҳад шуд

Машӯй, эй дида, нақши ғам зи лавҳи синаи Ҳофиз,
Ки захми теғи дилдор асту ранги хун нахоҳад шуд.

Маро меҳри сияҳчашмон зи сар берун нахоҳад шуд Хондан

Рӯзи ҳиҷрону шаби фурқати ёр охир шуд

Дар шумор арчи наёвард касе Ҳофизро,
Шукр, к-он неъмати беҳадду шумор охир шуд.

Рӯзи ҳиҷрону шаби фурқати ёр охир шуд Хондан

Ситорае бидурахишду моҳи маҷлис шуд

Зи роҳи майкада, ёрон, инон бигардонед,
Чаро ки Ҳофиз аз ин роҳ рафту муфлис шуд.

Ситорае бидурахишду моҳи маҷлис шуд Хондан

Гудохт ҷон, ки шавад кори дил тамому нашуд

Ҳазор ҳила барангехт Ҳофиз аз сари фикр,
Дар он ҳавас, ки шавад он нигор рому нашуд.

Гудохт ҷон, ки шавад кори дил тамому нашуд Хондан

Ёрӣ андар кас намебинем, ёронро чӣ шуд?

Ҳофиз, асрори илоҳӣ кас намедонад, хамӯш!
Аз кӣ мепурсӣ, ки даври рӯзгоронро чӣ шуд?

Ёрӣ андар кас намебинем, ёронро чӣ шуд? Хондан

Зоҳиди хилватнишин дӯш ба майхона шуд

Манзили Ҳофиз кунун боргаҳи подшост,
Дил бари дилдор рафт,ҷон бари ҷонона шуд.

Зоҳиди хилватнишин дӯш ба майхона шуд Хондан

Дӯш аз ҷаноби Осаф пайки башорат омад

Олудаӣ ту, Ҳофиз, файзе зи шоҳ дархоҳ,
К-он унсури самоҳат баҳри таҳорат омад.

Дӯш аз ҷаноби Осаф пайки башорат омад Хондан

Ишқи ту ниҳоли ҳайрат омад

Сар то қадами вуҷуди Ҳофиз
Дар ишқ ниҳоли ҳайрат омад.

Ишқи ту ниҳоли ҳайрат омад Хондан

Дар намозам хами абрӯи ту бо ёд омад

Мутриб, аз гуфтаи Ҳофиз ғазале нағз бихон,
То бигирям, ки зи аҳди тарабам ёд омад.

Дар намозам хами абрӯи ту бо ёд омад Хондан

Мужда, эй дил, ки дигар боди сабо боз омад

Гарчи Ҳофиз дари ранҷиш заду паймон бишикаст,
Лутфи ӯ бин, ки ба сулҳ аз дари мо боз омад.

Мужда, эй дил, ки дигар боди сабо боз омад Хондан

Сабо ба таҳнияти пири майфурӯш омад

Зи хонақоҳ ба майхона меравад Ҳофиз,
Магар зи мастии зуҳди риё ба ҳуш омад?!

Сабо ба таҳнияти пири майфурӯш омад Хондан

Саҳарам давлати бедор ба болин омад

Чун сабо гуфтаи Ҳофиз бишунид аз булбул,
Анбарафшон ба тамошои раёҳин омад.

Саҳарам давлати бедор ба болин омад Хондан

На ҳар кӣ чеҳра барафрӯхт, дилбарӣ донад

Зи шеъри дилкаши Ҳофиз касе бувад огоҳ,
Ки лутфи таъбу сухан гуфтани дарӣ донад.

На ҳар кӣ чеҳра барафрӯхт, дилбарӣ донад Хондан

Ҳар кӣ шуд маҳрами дил, дар ҳарами ёр бимонд

Ба тамошагаҳи зулфаш дили Ҳофиз рӯзе
Шуд, ки боз ояду ҷовид гирифтор бимонд.

Ҳар кӣ шуд маҳрами дил, дар ҳарами ёр бимонд Хондан

Расид мужда, ки айёми ғам нахоҳад монд

Зи меҳрубонии ҷонон тамаъ мабур, Ҳофиз,
Ки нақши ҷавру нишони ситам нахоҳад монд.

Расид мужда, ки айёми ғам нахоҳад монд Хондан

Эй пистаи ту ханда зада бар ҳадиси қанд

Ҳофиз, чу тарки ғамзаи хубон намекунӣ,
Донӣ, куҷост ҷойи ту, Хоразм ё Хуҷанд?

Эй пистаи ту ханда зада бар ҳадиси қанд Хондан

Баъд аз ин дасти ману домани он сарви баланд

Боз мастон дил аз он гесуи мушкин, Ҳофиз,
З-он ки девона ҳамон беҳ, ки бувад андар банд.

Баъд аз ин дасти ману домани он сарви баланд Хондан

Ҳасби ҳоле нанавиштию шуд айёме чанд

Ҳофиз аз шавқи рухи меҳрфурӯғи ту бисӯхт,
Комгоро, назаре кун суйи нокоме чанд.

Ҳасби ҳоле нанавиштию шуд айёме чанд Хондан

Дӯш вақти саҳар аз ғусса наҷотам доданд

Ҳиммати Ҳофизу анфоси саҳархезон буд,
Ки зи банди ғами айём наҷотам доданд.

Дӯш вақти саҳар аз ғусса наҷотам доданд Хондан

Дӯш дидам, ки малоик дари майхона заданд

Кас чу Ҳофиз накушод аз рухи андеша ниқоб,
То сари зулфи суханро ба қалам шона заданд.

Дӯш дидам, ки малоик дари майхона заданд Хондан

Нақдҳоро бувад оё, ки иёре гиранд

Ҳофиз, абнои замонро ғами мискинон нест,
З-ин миён гар битавон, беҳ, ки каноре гиранд.

Нақдҳоро бувад оё, ки иёре гиранд Хондан

Гар майфурӯш ҳоҷати риндон раво кунад

Ҷон рафт дар сари маю Ҳофиз ба ишқ сӯхт,
Исодаме куҷост, ки эҳёи мо кунад?

Гар майфурӯш ҳоҷати риндон раво кунад Хондан

Дило, бисӯз, ки сӯзи ту корҳо бикунад

Бисӯхт Ҳофизу бӯе ба зулфи ёр набурд,
Магар далолати ин давлаташ сабо бикунад.

Дило, бисӯз, ки сӯзи ту корҳо бикунад Хондан

Маро ба риндию ишқ он фузул айб кунад

Зи дида хун бичаконад фасонаи Ҳофиз,
Чу ёди вақти шабобу замони шайб кунад.

Маро ба риндию ишқ он фузул айб кунад Хондан

Тоири давлат агар боз гузоре бикунад

Ҳофизо, гар наравӣ аз дари ӯ ҳам рӯзе,
Гузаре бар сарат аз гӯшаканоре бикунад.

Тоири давлат агар боз гузоре бикунад Хондан

Килки мушкини ту рӯзе, ки зи мо ёд кунад

Раҳ набурдем ба мақсуди худ андар Шероз,
Хуррам он рӯз, ки Ҳофиз раҳи Бағдод кунад.

Килки мушкини ту рӯзе, ки зи мо ёд кунад Хондан

Он кист, к-аз рӯи карам бо мо вафодорӣ кунад

Бо чашми пурнайранги ӯ, Ҳофиз, макун оҳанги ӯ,
К-он турраи шабранги ӯ бисёр таррорӣ кунад.

Он кист, к-аз рӯи карам бо мо вафодорӣ кунад Хондан

Сарви чамони ман чаро майли чаман намекунад

Куштаи ғамзаи ту шуд Ҳофизи ношунидапанд,
Теғ сазост, ҳар киро дарди сухан намекунад.

Сарви чамони ман чаро майли чаман намекунад Хондан

Дар назарбозии мо бехабарон ҳайронанд

Зоҳид ар риндии Ҳофиз накунад фаҳм, чӣ бок,
Дев бигрезад аз он қавм, ки қуръонхонанд.

Дар назарбозии мо бехабарон ҳайронанд Хондан

Суманбӯён ғубори ғам, чу биншинанд, биншонанд

Чу Мансур аз мурод онон, ки бар доранд, бар доранд,
Бад-ин даргоҳ Ҳофизро чу мехонанд, меронанд.

Суманбӯён ғубори ғам, чу биншинанд, биншонанд Хондан

Ғуломи наргиси масти ту тоҷдоронанд

Халоси Ҳофиз аз он зулфи тобдор мабод,
Ки бастагони каманди ту растгоронанд.

Ғуломи наргиси масти ту тоҷдоронанд Хондан

Онон ки хокро ба назар кимиё кунанд

Ҳофиз, давоми васл муяссар намешавад,
Шоҳон кам илтифат ба ҳоли гадо кунанд.

Онон ки хокро ба назар кимиё кунанд Хондан

Шоҳидон гар дилбарӣ з-ин сон кунанд

Сар макаш, Ҳофиз, зи оҳи нимшаб,
То чу субҳат ойина рахшон кунанд.

Шоҳидон гар дилбарӣ з-ин сон кунанд Хондан

Гуфтам: Каям даҳону лабат комрон кунанд?

Гуфтам: Дуои давлати ӯ вирди Ҳофиз аст,
Гуфто: Ин дуо малоики ҳафт осмон кунанд.

Гуфтам: Каям даҳону лабат комрон кунанд? Хондан

Воизон, к-ин ҷилва дар меҳробу минбар мекунанд

Субҳдам аз арш меомад хурӯше, ақл гуфт:
«Қудсиён, гӯйӣ, ки шеъри Ҳофиз аз бар мекунанд».

Воизон, к-ин ҷилва дар меҳробу минбар мекунанд Хондан

Донӣ, ки чангу уд чӣ тақрир мекунанд?

Май хур, ки шайху Ҳофизу муфтию муҳтасиб,
Чун нек бингарӣ, ҳама тазвир мекунанд.

Донӣ, ки чангу уд чӣ тақрир мекунанд? Хондан

Шароби беғашу соқии хуш ду доми раҳанд

Ҷаноби ишқ баланд аст, ҳиммате, Ҳофиз,
Ки ошиқон раҳи беҳимматон ба худ надиҳанд.

Шароби беғашу соқии хуш ду доми раҳанд Хондан

Бувад оё, ки дари майкадаҳо бикшоянд

Ҳофиз, ин хирқа, ки дорӣ, ту бибинӣ фардо,
Ки чӣ зуннор зи зераш ба дағо бикшоянд.

Бувад оё, ки дари майкадаҳо бикшоянд Хондан

Солҳо дафтари мо дар гарави саҳбо буд

Қалби андудаи Ҳофиз бари ӯ харҷ нашуд,
К-ин муомил ба ҳама айби ниҳон бино буд.

Солҳо дафтари мо дар гарави саҳбо буд Хондан

Ёд бод, он ки ниҳонат назаре бо мо буд

Ёд бод, он ки ба ислоҳи шумо мешуд рост,
Назми ҳар гавҳари носуфта, ки Ҳофизро буд.

Ёд бод, он ки ниҳонат назаре бо мо буд Хондан

То зи майхонаву май ному нишон хоҳад буд

Бахти Ҳофиз гар аз ин гуна мадад хоҳад кард,
Зулфи маъшуқа ба дасти дигарон хоҳад буд.

То зи майхонаву май ному нишон хоҳад буд Хондан

Пеш аз инат беш аз ин андешаи ушшоқ буд

Шеъри Ҳофиз дар замони Одам андар боғи хулд
Дафтари насрину гулро зинати авроқ буд.

Пеш аз инат беш аз ин андешаи ушшоқ буд Хондан

Ёд бод, он ки сари кӯйи туам манзил буд

Дидӣ он қаҳқаҳаи кабки хиромон, Ҳофиз,
Ки зи сарпанҷаи шоҳини қазо ғофил буд.

Ёд бод, он ки сари кӯйи туам манзил буд Хондан

Хастагонро чу талаб бошаду қувват набувад

Ҳофизо, илму адаб варз, ки дар маҷшси шоҳ
Ҳар киро нест адаб, лоиқи суҳбат набувад.

Хастагонро чу талаб бошаду қувват набувад Хондан

Қатли ин хаста ба шамшери ту тақдир набуд

Ояте буд азоб андуҳи Ҳофиз бе ту,
Ки бари ҳеч касаш ҳоҷати тақсир набуд.

Қатли ин хаста ба шамшери ту тақдир набуд Хондан

Дӯш дар ҳалқаи мо қиссаи гесӯйи ту буд

Ба вафои ту, ки бар турбати Ҳофиз бигузар,
К-аз ҷаҳон мешуду дар орзуи рӯйи ту буд.

Дӯш дар ҳалқаи мо қиссаи гесӯйи ту буд Хондан

Дӯш меомаду рухсора барафрӯхта буд

Гуфту хуш гуфт: Бирав, хирқа бисӯзон, Ҳофиз,
Ё Раб, ин қалбшиносӣ зи кӣ омӯхта буд?

Дӯш меомаду рухсора барафрӯхта буд Хондан

Як-ду ҷомам дӣ саҳаргаҳ иттифоқ афтода буд

Ҳофиз он соат, ки ин назми парешон менавишт,
Тоири қудсаш ба доми иштиёқ афтода буд.

Як-ду ҷомам дӣ саҳаргаҳ иттифоқ афтода буд Хондан

Гавҳари махзани асрор ҳамон аст, ки буд

Гавҳари махзани асрор ҳамон аст, ки буд

Гавҳари махзани асрор ҳамон аст, ки буд Хондан

Дидам ба хоби хуш, ки ба дастам пиёла буд

Дидем шеъри дилкаши Ҳофиз ба мадҳи шоҳ,
Як байт аз ин қасида беҳ аз сад рисола буд.

Дидам ба хоби хуш, ки ба дастам пиёла буд Хондан

Ба кӯйи майкада, ё Раб, саҳар чӣ машғала буд

Даҳони ёр, ки дармони дарди Ҳофиз дошт,
Фиғон, ки вақти мурувват чӣ тангҳавсала буд!

Ба кӯйи майкада, ё Раб, саҳар чӣ машғала буд Хондан

Он ёр, к-аз ӯ хонаи мо ҷойи парӣ буд

Ҳар ганҷи саодат, ки Худо дод ба Ҳофиз,
Аз юмни дуои шабу вирди саҳарӣ буд.

Он ёр, к-аз ӯ хонаи мо ҷойи парӣ буд Хондан

Мусулмонон, маро вақте диле буд

Магӯ дигар, ки Ҳофиз нуктадон аст,
Ки мо дидему муҳкам ҷоҳиле буд.

Мусулмонон, маро вақте диле буд Хондан

Дар азал ҳар к-ӯ ба файзи давлат арзонӣ бувад

Дӣ азизе гуфт: «Ҳофиз мехурад пинҳон шароб»,
Эй азизи ман, гунаҳ он беҳ, ки пинҳонӣ бувад.

Дар азал ҳар к-ӯ ба файзи давлат арзонӣ бувад Хондан

Кунун, ки дар чаман омад гул аз адам ба вуҷуд

Бувад, ки маҷлиси Ҳофиз ба юмни тарбияташ,
Ҳар он чи металабад, ҷумла бошадаш мавҷуд.

Кунун, ки дар чаман омад гул аз адам ба вуҷуд Хондан

Аз дида хуни дил ҳама бар рӯйи мо равад

Ҳофиз ба кӯйи майкада доим ба сидқи дил
Чун сӯфиёни савмаадор аз сафо равад.

Аз дида хуни дил ҳама бар рӯйи мо равад Хондан

Чу даст бар сари зулфаш занам, ба тоб равад

Ҳиҷоби роҳ туйӣ, Ҳофиз, аз миён бархез,
Хушо касе, ки дар ин роҳ бе ҳиҷоб равад.

Чу даст бар сари зулфаш занам, ба тоб равад Хондан

Аз сари кӯйи ту ҳар к-ӯ ба маломат биравад

Ҳофиз, аз чашмаи ҳикмат ба каф овар ҷоме,
Бу, ки аз лавҳи дилат нақши ҷаҳолат биравад.

Аз сари кӯйи ту ҳар к-ӯ ба маломат биравад Хондан

Ҳаргизам нақши ту аз лавҳи дилу ҷон наравад

Ҳар кӣ хоҳад, ки чу Ҳофиз нашавад саргардон,
Дил ба хубон надиҳад в-аз пайи эшон наравад.

Ҳаргизам нақши ту аз лавҳи дилу ҷон наравад Хондан

Хушо диле, ки мудом аз пайи назар наравад

Биёр бодаву аввал ба дасти Ҳофиз деҳ,
Ба шарти он ки зи маҷлис сухан бадар наравад.

Хушо диле, ки мудом аз пайи назар наравад Хондан

Соқӣ, ҳадиси сарву гулу лола меравад

Ҳофиз, зи шавқи маҷлиси султон Ғиёсидин
Ғофил машав, ки кори ту аз нола меравад.

Соқӣ, ҳадиси сарву гулу лола меравад Хондан

Тарсам, ки ашк дар ғами мо пардадар шавад

Ҳофиз, чу нофаи сари зулфаш ба дасти туст,
Дам даркаш, ар на, боди саборо хабар шавад.

Тарсам, ки ашк дар ғами мо пардадар шавад Хондан

Гарчи бар воизи шаҳр ин сухан осон нашавад

Зарраро то набарад ҳиммати олӣ, Ҳофиз,
Толиби чашмаи хуршеди дурахшон нашавад.

Гарчи бар воизи шаҳр ин сухан осон нашавад Хондан

Гар ман аз боғи ту як мева бичинам, чӣ шавад?

Хоҷа донист, ки ман ошиқаму ҳеч нагуфт,
Ҳофиз ар низ бидонад, ки чунинам, чӣ шавад?

Гар ман аз боғи ту як мева бичинам, чӣ шавад? Хондан

Бахт аз даҳони дӯст нишонам намедиҳад

Гуфтам: «Равам ба хобу бибинам ҷамоли дӯст»,
Ҳофиз зи оҳу нола амонам намедиҳад.

Бахт аз даҳони дӯст нишонам намедиҳад Хондан

Агар ба бодаи мушкин дилам кашад, шояд

Ба ханда гуфт, ки Ҳофиз, Худойро, маписанд,
Ки бӯсаи ту рухи моҳро биёлояд.

Агар ба бодаи мушкин дилам кашад, шояд Хондан

Гуфтам: Ғами ту дорам. Гуфто: Ғамат сар ояд

Гуфтам: Замони ишрат дидӣ, ки чун сар омад,
Гуфто: Хамӯш, Ҳофиз, к-ин ғусса ҳам сар ояд.

Гуфтам: Ғами ту дорам. Гуфто: Ғамат сар ояд Хондан

Бар сари онам, ки гар зи даст барояд

Ғафлати Ҳофиз дар ин сароча аҷаб нест,
Ҳар кӣ ба майхона рафт, бехабар ояд.

Бар сари онам, ки гар зи даст барояд Хондан

Даст аз талаб надорам, то коми ман барояд

Гӯянд зикри хайраш дар хайли ишқбозон,
Ҳар ҷо, ки номи Ҳофиз дар анҷуман барояд.

Даст аз талаб надорам, то коми ман барояд Хондан

Чу офтоби май аз машриқи пиёла барояд

Насими зулфи ту чун бигзарад ба турбати Ҳофиз,
Зи хоки колбадаш сад ҳазор лола барояд.

Чу офтоби май аз машриқи пиёла барояд Хондан

Зиҳӣ хуҷаста замоне, ки ёр боз ояд

Зи нақшбанди қазо ҳаст умеди он, Ҳофиз,
Ки ҳамчу сарв ба дастам нигор боз ояд.

Зиҳӣ хуҷаста замоне, ки ёр боз ояд Хондан

Агар он тоири қудсӣ зи дарам боз ояд

Орзуманди рухи шоҳи чу моҳам, Ҳофиз,
Ҳиммате, то ба саломат зи дарам боз ояд.

Агар он тоири қудсӣ зи дарам боз ояд Хондан

Нафас баромаду ком аз ту барнамеояд

Зи бас, ки шуд дили Ҳофиз рамида аз ҳар кас,
Кунун зи ҳалқаи зулфат ба дар намеояд.

Нафас баромаду ком аз ту барнамеояд Хондан

Ҷаҳон бар абруйи ид аз ҳилол вусма кашид

Зи шавқи рӯйи ту Ҳофиз навишт ҳарфе чанд,
Бихон зи назмашу дар гӯш кун чу марворид.

Ҷаҳон бар абруйи ид аз ҳилол вусма кашид Хондан

Расид мужда, ки омад баҳору сабза дамид

Баҳор мегузарад, додгустаро, дарёб,
Ки рафт мавсиму Ҳофиз ҳанӯз май начашид.

Расид мужда, ки омад баҳору сабза дамид Хондан

Абри озорӣ баромад, боди наврӯзӣ вазид

Тири ошиқкуш, надонам, бар дили Ҳофиз кӣ зад,
Ин қадар донам, ки аз шеъри тараш хун мечакид.

Абри озорӣ баромад, боди наврӯзӣ вазид Хондан

Муоширон, зи ҳарифи шабона ёд оред

Ба ваҷҳи марҳамат, эй сокинони садри ҷалол,
Зи рӯйи Ҳофизу ин остона ёд оред.

Муоширон, зи ҳарифи шабона ёд оред Хондан

Биё, ки рояти Мансури подшоҳ расид

Марав ба хоб, ки Ҳофиз ба боргоҳи қабул
Зи вирди нимишабу дарси субҳгоҳ расид.

Биё, ки рояти Мансури подшоҳ расид Хондан

Бӯйи хуши ту ҳар кӣ зи боди сабо шунид

Соқӣ, биё, ки ишқ садо мекунад баланд,
К-он кас, ки гуфт қиссаи мо, ҳам зи мо шунид.

Бӯйи хуши ту ҳар кӣ зи боди сабо шунид Хондан

Муоширон, гираҳ аз зулфи ёр боз кунед

В-агар талаб кунад инъоме аз шумо Ҳофиз,
Ҳаволаташ бар лаби ёри дилнавоз кунед.

Муоширон, гираҳ аз зулфи ёр боз кунед Хондан

Ало, зй тӯтии гӯёи асрор

Худовадӣ ба ҷони бандагон кард,
Худовандо, зи офоташ нигаҳ дор.

Ало, зй тӯтии гӯёи асрор Хондан

Ид асту охири гулу ёрон дар интизор

Ҳофиз,чу рафт рӯзаву гул низ меравад,
Ночор бода нӯш, ки аз даст рафт кор.

Ид асту охири гулу ёрон дар интизор Хондан

Сабо, зи манзили ҷонон гузар дареғ мадор

Ғубори ғам биравад, ҳол хуш шавад, Ҳофиз,
Ту оби дида аз ин раҳгузар дареғ мадор.

Сабо, зи манзили ҷонон гузар дареғ мадор Хондан

Эй сабо, накҳате аз кӯйи фалоне ба ман ор

Дилам аз даст бишуд дӯш, чу Ҳофиз мегуфт,
К-Эй сабо, накҳате аз кӯйи фалоне ба ман ор.

Эй сабо, накҳате аз кӯйи фалоне ба ман ор Хондан

Эй сабо, накҳате аз кӯйи дари ёр биёр

Далқи Ҳофиз ба чӣ арзад, ба маяш рангин кун
В-он гаҳаш масту хароб аз сари бозор биёр.

Эй сабо, накҳате аз кӯйи дари ёр биёр Хондан

Рӯй бинмову вуҷуди худам аз ёд бибар

Ҳофиз, андеша кун аз нозукии хотири ёр,
Бирав, аз даргаҳаш ин нолаву фарёд бибар!

Рӯй бинмову вуҷуди худам аз ёд бибар Хондан

Шаби васл асту тай шуд номаи ҳаҷр

Вафо хоҳӣ, ҷафокаш бош, Ҳофиз,
Фаинна-р-рибҳа ва-л-хусрона фи-т-таҷр.

Шаби васл асту тай шуд номаи ҳаҷр Хондан

Гар бувад умр, ба майхона равам бори дигар

Боз гӯям, на дар ин ҳодиса Ҳофиз танҳост,
Ғарқа гаштанд дар ин бодия бисёри дигар.

Гар бувад умр, ба майхона равам бори дигар Хондан

Эй хуррам аз фурӯғи рухат лолазори умр

Ҳофиз, сухан бигӯй, ки дар сафҳаи ҷаҳон
Ин нақш монад аз қаламат ёдгори умр.

Эй хуррам аз фурӯғи рухат лолазори умр Хондан

Дигар зи шохи сарви саҳӣ булбули сабур

Ҳофиз, шикоят аз ғами ҳиҷрон чӣ мекунӣ,
Дар ҳаҷр васл бошаду дар зулмат аст нур.

Дигар зи шохи сарви саҳӣ булбули сабур Хондан

Юсуфи гумгашта боз ояд ба Канъон, ғам махур

Ҳофизо, дар кунҷи фақру хилвати шабҳои тор,
То бувад вирдат дуову дарс Қуръон, ғам махур!

Юсуфи гумгашта боз ояд ба Канъон, ғам махур Хондан

Насиҳате кунамат, бишнаву баҳона магир

Ҳадиси тавба дар ин базмгаҳ магӯ, Ҳофиз,
Ки соқиёни камонабруят зананд ба тир.

Насиҳате кунамат, бишнаву баҳона магир Хондан

Рӯй бинмою маро гӯ, ки зи ҷон дил баргир

Ҳофиз, ороста кун базму бигӯ воизро,
Ки бибин маҷлисаму тарки сари минбар гир.

Рӯй бинмою маро гӯ, ки зи ҷон дил баргир Хондан

Ҳазор шукр, ки дидам ба коми хешат боз

Ғазалсаройии Ноҳид сарфае набарад,
Дар он мақом, ки Ҳофиз бароварад овоз.

Ҳазор шукр, ки дидам ба коми хешат боз Хондан

Манам, ки дида ба дидори дӯст кардам боз

Фиканд замзамаи ишқ дар Ҳиҷозу Ироқ
Навои бонги ғазалҳои Ҳофиз аз Шероз.

Манам, ки дида ба дидори дӯст кардам боз Хондан

Эй сарви нози ҳусн, ки хуш меравӣ ба ноз

Чун бода боз бар сари хум рафт кафзанон,
Ҳофиз, ки дӯш аз лаби соқӣ шунид роз.

Эй сарви нози ҳусн, ки хуш меравӣ ба ноз Хондан

Даро, ки дар дили хаста тавон дарояд боз

Биё, ки булбули матбӯи хотири Ҳофиз
Ба бӯйи гулбуни васли ту месарояд боз.

Даро, ки дар дили хаста тавон дарояд боз Хондан

Ҳоли хуниндилон кӣ гӯяд боз

Гирди байтулҳароми хум Ҳофиз,
Гар намирад, ба сар бипӯяд боз.

Ҳоли хуниндилон кӣ гӯяд боз Хондан

Биёву киштии мо дар шати шароб андоз

Зи ҷаври чарх чу Ҳофиз ба ҷон расид дилат,
Ба сӯйи деви миҳан новаки шаҳоб андоз.

Биёву киштии мо дар шати шароб андоз Хондан

Хезу дар косаи зар оби тарабнок андоз

Чун гул аз накҳати ӯ ҷома қабо кун, Ҳофиз
В-ин қабо дар раҳи он қомати чолок андоз!

Хезу дар косаи зар оби тарабнок андоз Хондан

Барнаёмад аз таманнои лабат комам ҳанӯз

Дар қалам овард Ҳофиз қиссаи лаъли лабаш,
Оби ҳайвон меравад ҳар дам зи ақломам ҳанӯз.

Барнаёмад аз таманнои лабат комам ҳанӯз Хондан

Дилам рамидаи лӯливашест шӯрангез

Миёни ошиқу маъшуқ ҳеч ҳоил нест,
Ту худ ҳиҷоби худӣ, Ҳофиз, аз миён бархез!

Дилам рамидаи лӯливашест шӯрангез Хондан

Эй сабо, гар бигзарӣ аз соҳили рӯди Арас

Номи Ҳофиз гар барояд бар забони килки дӯст,
Аз ҷаноби ҳазрати шоҳам бас аст ин мултамас.

Эй сабо, гар бигзарӣ аз соҳили рӯди Арас Хондан

Гулъизоре зи гулистони ҷаҳон моро бас

Ҳофиз, аз машраби қисмат гила ноинсофист,
Табъи чун обу ғазалҳои равон моро бас.

Гулъизоре зи гулистони ҷаҳон моро бас Хондан

Дило, рафиқи сафар бахти некхоҳат бас

Ба ҳеч вирди дигар нест ҳоҷат, эй Ҳофиз,
Дуои нимшабу дарси субҳгоҳат бас.

Дило, рафиқи сафар бахти некхоҳат бас Хондан

Дарди ишқе кашидаам, ки мапурс

Ҳамчу Ҳофиз ғариб дар раҳи ишқ
Ба мақоме расидаам, ки мапурс.

Дарди ишқе кашидаам, ки мапурс Хондан

Дорам аз зулфи сиёҳаш гила чандон, ки мапурс

Гуфтамаш: «Зулф ба хуни кӣ шикастӣ?» Гуфто:
«Ҳофиз, ин қисса дароз аст, ба Қуръон, ки мапурс!

Дорам аз зулфи сиёҳаш гила чандон, ки мапурс Хондан

Боз ою дили танги маро мӯниси ҷон бош

Ҳофиз, ки ҳавас мекунадаш ҷоми ҷаҳонбин,
Гӯ: Дар назари Осафи ҷамшедмакон бош!

Боз ою дили танги маро мӯниси ҷон бош Хондан

Агар рафиқи шафиқӣ, дурустпаймон бош

Хамӯш, Ҳофизу аз ҷаври ёр нола макун,
Туро кӣ гуфт, ки дар рӯйи хуб ҳайрон бош?

Агар рафиқи шафиқӣ, дурустпаймон бош Хондан

Ба даври лола қадаҳ гиру бериё мебош

Муриди таоти бегонагон машав, Ҳофиз,
Вале муошири риндони порсо мебош.

Ба даври лола қадаҳ гиру бериё мебош Хондан

Сӯфӣ, гуле бичину мураққаъ ба хор бахш

Соқӣ, чу шоҳ нӯш кунад бодаи сабӯҳ,
Гӯ: Ҷоми зар ба Ҳофизи шабзиндадор бахш.

Сӯфӣ, гуле бичину мураққаъ ба хор бахш Хондан

Боғбон, гар панҷ рӯзе суҳбати гул боядаш

Кист Ҳофиз, то нанӯшад бода бе овози руд,
Ошиқи мискин чаро чандин таҷаммул боядаш?

Боғбон, гар панҷ рӯзе суҳбати гул боядаш Хондан

Фикри булбул ҳама он аст, ки гул шуд ёраш

Дили Ҳофиз, ки ба дидори ту хӯгар шуда буд,
Нозпарварди висол аст, маҷӯ озораш.

Фикри булбул ҳама он аст, ки гул шуд ёраш Хондан

Шароби талх мехоҳам, ки мардафкан бувад зӯраш

Камони абруи ҷонон намепечад сар аз Ҳофиз,
Валекин ханда меояд бад-ин бозуи безӯраш.

Шароби талх мехоҳам, ки мардафкан бувад зӯраш Хондан

Хушо Шерозу вазъи бемисолаш

Чаро, Ҳофиз, чу метарсидӣ аз ҳаҷр,
Накардӣ шукри айёми висолаш?

Хушо Шерозу вазъи бемисолаш Хондан

Чу баршикаст сабо зулфи анбарафшонаш

Бигирам он сари зулфу ба дасти хоҷа диҳам,
Ки сӯхт Ҳофизи бедил зи макру дастонаш.

Чу баршикаст сабо зулфи анбарафшонаш Хондан

Ё Раб, ин навгули хандон ки супурдӣ ба манаш

Шеъри Ҳофиз ҳама байтулғазали маърифат аст,
Офарин бар нафаси дилкашу лутфи суханаш!

Ё Раб, ин навгули хандон ки супурдӣ ба манаш Хондан

Бибурд аз ман қарору тоқату ҳуш

Давои ту, давои туст, Ҳофиз,
Лаби нӯшаш, лаби нӯшаш, лаби нӯш.

Бибурд аз ман қарору тоқату ҳуш Хондан

Саҳар зи ҳотифи ғайбам расид мужда ба гӯш

Румузи маслиҳати мулк хусравон донанд,
Гадои гӯшанишинӣ ту, Ҳофизо, махурӯш!

Саҳар зи ҳотифи ғайбам расид мужда ба гӯш Хондан

Ҳотифе аз гӯшаи майхона дӯш

Эй маликуларш, муродаш бидеҳ
В-аз хатари чашми бадаш дор гӯш.

Ҳотифе аз гӯшаи майхона дӯш Хондан

Дар аҳди подшоҳи хатобахши ҷурмпӯш

Чандон бимон, ки хирқаи азрақ кунад қабул
Бахти ҷавонат аз фалаки пири жандапӯш.

Дар аҳди подшоҳи хатобахши ҷурмпӯш Хондан

Дӯш бо ман гуфт пинҳон кордоне тезҳуш

Соқиё, май деҳ, ки риндиҳои Ҳофиз фаҳм кард
Осафи соҳибқирони ҷурмбахши айбпӯш.

Дӯш бо ман гуфт пинҳон кордоне тезҳуш Хондан

Эй ҳама шакли ту матбӯъу ҳама ҷойи ту хуш

Дар биёбони талаб гарчи зи ҳар сӯ хатарест,
Меравад Ҳофизи бедил ба таваллои ту хуш.

Эй ҳама шакли ту матбӯъу ҳама ҷойи ту хуш Хондан

Канори обу пойи беду табъи шеъру ёре хуш

Ба ғафлат умр шуд, Ҳофиз, биё бо мо ба майхона,
Ки шангулони хушбошат биёмӯзанд коре хуш.

Канори обу пойи беду табъи шеъру ёре хуш Хондан

Маҷмаъи хубию лутф аст изори чун маҳаш

Ҷон ба шукрона кунам сарф, гар он донаи дур
Садафи синаи Ҳофиз шавад оромгаҳаш.

Маҷмаъи хубию лутф аст изори чун маҳаш Хондан

Дилам рамида шуду ғофилам мани дарвеш

Бад-он камар нарасад дасти ҳар гадо, Ҳофиз,
Хизонае ба каф овар зи ганҷи Қорун беш.

Дилам рамида шуду ғофилам мани дарвеш Хондан

Мо озмудаем дар ин шаҳр бахти хеш

Ҳофиз, агар мурод муяссар шудӣ мудом,
Ҷамшед низ дур намондӣ зи тахти хеш.

Мо озмудаем дар ин шаҳр бахти хеш Хондан

Қасам ба ҳашмати ҷоҳу ҷалоли Шоҳ Шуҷоъ

Ҷабину чеҳраи Ҳофиз Худо ҷудо макунод
Зи хоки боргаҳи кибриёи Шоҳ Шуҷоъ!

Қасам ба ҳашмати ҷоҳу ҷалоли Шоҳ Шуҷоъ Хондан

Бомдодон, ки зи хилватгаҳи кохи ибдоъ

Мазҳари лутфи азал, равшании чашми амал,
Ҷомеъи илму амал, ҷони ҷаҳон Шоҳ Шуҷоъ.

Бомдодон, ки зи хилватгаҳи кохи ибдоъ Хондан

Дар вафои ишқи ту машҳури хубонам чу шамъ

Оташи меҳри туро Ҳофиз аҷаб дар сар гирифт,
Оташи дил кай ба оби дида биншонам чу шамъ?

Дар вафои ишқи ту машҳури хубонам чу шамъ Хондан

Саҳар ба бӯйи гулистон даме шудам дар боғ

Нишоту айшу ҷавонӣ чу гул ғанимат дон,
Ки, Ҳофизо, набувад бар расул ғайри балоғ.

Саҳар ба бӯйи гулистон даме шудам дар боғ Хондан

Толеъ агар мадад кунад, доманаш оварам ба каф

Ҳофиз, агар қадам занӣ дар раҳи хонадон ба сидқ,
Бадрақаи раҳат шавад ҳиммати шаҳнаи Наҷаф.

Толеъ агар мадад кунад, доманаш оварам ба каф Хондан

Забони хома надорад сари баёни фироқ

Ба пойи шавқ гар ин раҳ ба сар шудӣ, Ҳофиз,
Ба дасти ҳаҷр надодӣ касе инони фироқ.

Забони хома надорад сари баёни фироқ Хондан

Мақоми амну майи беғашу рафиқи шафиқ

Ба ханда гуфт, ки Ҳофиз, ғуломи табъи туам,
Бибин, ки то ба чӣ ҳаддам ҳамекунад таҳмиқ.

Мақоми амну майи беғашу рафиқи шафиқ Хондан

Агар шароб хурӣ, ҷуръае фишон бар хок

Ба роҳи майкада, Ҳофиз, хуш аз ҷаҳон рафтӣ,
Дуои аҳли дилат бод мӯниси дили пок!

Агар шароб хурӣ, ҷуръае фишон бар хок Хондан

Ҳазор душманам ар мекунанд қасди ҳалок

Ба чашми халқ азиз он замон шавад Ҳофиз,
Ки бар дари ту ниҳад рӯйи масканат бар хок.

Ҳазор душманам ар мекунанд қасди ҳалок Хондан

Эй дили реши маро бо лаби ту ҳаққи намак

Чун бари Ҳофизи хешаш нагузорӣ боре,
Эй рақиб, аз бари ӯ як-ду қадам дуртарак!

Эй дили реши маро бо лаби ту ҳаққи намак Хондан

Хушхабар бошӣ, эй насими шамол

Ҳофизо, ишқу собирӣ то чанд?
Нолаи ошиқон хуш аст, бинол!

Хушхабар бошӣ, эй насими шамол Хондан

Шамамту руҳа видодин ва шимту барқа висол

Қатили ишқи ту шуд Ҳофизи ғариб, вале
Ба хоки мо гузаре кун, ки хуни мо-т ҳалол.

Шамамту руҳа видодин ва шимту барқа висол Хондан

Дорои ҷаҳон, нусрати дин, хусрави комил

Ҳофиз, қалами шоҳи ҷаҳон муқсими ризқ аст,
Аз баҳри маишат макун андешаи ботил.

Дорои ҷаҳон, нусрати дин, хусрави комил Хондан

Ба вақти гул шудам аз тавбаи шароб хаҷил

Ҳиҷоби зулмат аз он баст оби Хизр, ки гашт
Зи шеъри Ҳофизу он табъи ҳамчу об хаҷил.

Ба вақти гул шудам аз тавбаи шароб хаҷил Хондан

Агар ба кӯйи ту бошад маро маҷоли вусул

Ба дарди ишқ бисозу хамӯш кун, Ҳофиз,
Румузи ишқ макун фош пеши аҳли уқул.

Агар ба кӯйи ту бошад маро маҷоли вусул Хондан

Ҳар нуктае, ки гуфтам дар васфи он шамоил

Эй дӯст, дасти Ҳофиз таъвизи чашмзахм аст,
Ё Раб, бибинам онро дар гарданат ҳамоил!

Ҳар нуктае, ки гуфтам дар васфи он шамоил Хондан

Эй рухат чун хулду лаълат Салсабил

Ҳофиз аз сарпанҷаи ишқи нигор
Ҳамчу мӯр афтода шуд дар пои пил.

Эй рухат чун хулду лаълат Салсабил Хондан

Ишқбозию ҷавонию шароби лаълфом

Нуктадоне базлагӯ чун Ҳофизи ширинсухан,
Бахшишомӯзе ҷаҳонафрӯз чун Ҳоҷӣ Қавом.

Ишқбозию ҷавонию шароби лаълфом Хондан

Марҳабо, тоири фаррухпайи фархундапаём

Ҳофиз ар майл ба абрӯйи ту дорад, шояд,
Ҷой дар гӯшаи меҳроб кунанд аҳли калом.

Марҳабо, тоири фаррухпайи фархундапаём Хондан

Ошиқи рӯйи ҷавоне хушу навхостаам

Ҳамчу Ҳофиз ба харобот равам ҷомақабо,
Бу, ки дар бар кашад он дилбари навхостаам.

Ошиқи рӯйи ҷавоне хушу навхостаам Хондан

Бушро, из-ис-саломату ҳаллат бизӣ салам

Соқӣ, чу ёри маҳруху аз аҳли роз буд,
Ҳофиз бихӯрд бодаву шайху фақеҳ ҳам.

Бушро, из-ис-саломату ҳаллат бизӣ салам Хондан

Боз ой, соқиё, ки ҳавохоҳи хидматам

Ҳофиз ба пеши чашми ту хоҳад супурд ҷон,
Дар ин хаёлам, ар бидиҳад умр муҳлатам.

Боз ой, соқиё, ки ҳавохоҳи хидматам Хондан

Дӯш бемории чашми ту бибурд аз дастам

Рутбати дониши Ҳофиз ба фалак бар шуда буд,
Кард ғамхории шамшоди баландат пастам.

Дӯш бемории чашми ту бибурд аз дастам Хондан

Ба ғайр аз он ки бишуд дину дониш аз дастам

Бисӯхт Ҳофизу он ёри дилнавоз нагуфт,
Ки марҳаме бифиристам, ки хотираш хастам.

Ба ғайр аз он ки бишуд дину дониш аз дастам Хондан

Зулф бар бод мадеҳ, то надиҳӣ бар бодам

Ҳофиз аз ҷаври ту, ҳошо, ки бигардонад рӯй,
«Ман аз он рӯз, ки дар банди туам, озодам».

Зулф бар бод мадеҳ, то надиҳӣ бар бодам Хондан

Фош мегӯяму аз гуфтаи худ дилшодам

Пок кун чеҳраи Ҳофиз ба сари зулф зи ашк,
В-арна ин сели дамодам бибарад бунёдам.

Фош мегӯяму аз гуфтаи худ дилшодам Хондан

Маро мебинию ҳар дам зиёдат мекунӣ дардам

Ту хуш мебош бо Ҳофиз, бирав, гӯ, хасм, ҷон медеҳ!
Чу гармӣ аз ту мебинам, чӣ бок аз хасми дамсардам?!

Маро мебинию ҳар дам зиёдат мекунӣ дардам Хондан

Солҳо пайравии мазҳаби риндон кардам

Субҳхезию саломатталабӣ чун Ҳофиз,
Ҳар чӣ кардам, ҳама аз давлати Қуръон кардам.

Солҳо пайравии мазҳаби риндон кардам Хондан

Дишаб ба сели ашк раҳи хоб мезадам

Хуш буд вақти Ҳофизу фоли муроду ком
Бар номи умру давлати аҳбоб мезадам.

Дишаб ба сели ашк раҳи хоб мезадам Хондан

Ҳарчанд пиру хастадилу нотавон шудам

Дӯшам навид дод иноят, ки, Ҳофизо,
Боз о, ки ман ба афви гуноҳат замон шудам.

Ҳарчанд пиру хастадилу нотавон шудам Хондан

Хаёли нақши ту дар коргоҳи дида кашидам

Ба хоки пойи ту савганду нури дидаи Ҳофиз,
Ки бе рухи ту фурӯғ аз чароғи дида надидам.

Хаёли нақши ту дар коргоҳи дида кашидам Хондан

Зи дасти кӯтаҳи худ зери борам

Саре дорам чу Ҳофиз маст, лекин
Ба лутфи он саре уммедворам.

Зи дасти кӯтаҳи худ зери борам Хондан

Гарчи афтод зи зулфаш гираҳе дар корам

Дӯш мегуфт, ки Ҳофиз ҳама рӯясту риё,
Ба ҷуз аз хоки дараш бо кӣ бувад бозорам?!

Гарчи афтод зи зулфаш гираҳе дар корам Хондан

Гар даст диҳад хоки кафи пои нигорам

Ҳофиз, лаби лаълаш чу маро ҷони азиз аст,
Умре бувад он лаҳза, ки ҷонро ба лаб орам.

Гар даст диҳад хоки кафи пои нигорам Хондан

Дар ниҳонхонаи ишрат санаме х(в)аш дорам

Ҳофизо, чун ғаму шодии ҷаҳон даргузар аст,
Беҳтар он аст, ки ман хотири худ х(в)аш дорам.

Дар ниҳонхонаи ишрат санаме х(в)аш дорам Хондан

Маро аҳдест бо ҷонон, ки то ҷон дар бадан дорам

Ба риндӣ шуҳра шуд Ҳофиз миёни ҳамдамон, лекин
Чӣ ғам дорам, ки дар олам Қавомуддин Ҳасан дорам.

Маро аҳдест бо ҷонон, ки то ҷон дар бадан дорам Хондан

Ман кӣ бошам, ки бар он хотири отир гузарам

Ҳофизо, шояд агар дар талаби гавҳари васл
Дида дарё кунам аз ашку дар ӯ ғӯта х(в)арам.

Ман кӣ бошам, ки бар он хотири отир гузарам Хондан

Ҷавзо саҳар ниҳод ҳамоил баробарам

Мақсад аз ин муомила бозортезияст,
Не ҷилва мефурӯшаму не ишва мехарам.

Ҷавзо саҳар ниҳод ҳамоил баробарам Хондан

Ту ҳамчу субҳию ман шамъи хилвати саҳарам

Ба хоки Ҳофиз агар ёр бигзарад чун бод,
Зи шавқ дар дили он тангно кафан бидарам.

Ту ҳамчу субҳию ман шамъи хилвати саҳарам Хондан

Ба теғам гар кушад, дасташ нагирам

Бисӯз ин хирқаи тақво ту, Ҳофиз,
Ки гар оташ шавам, дар вай нагирам.

Ба теғам гар кушад, дасташ нагирам Хондан

Мазан бар дил зи нӯки ғамза тирам

Чу Ҳофиз ганҷи ӯ дар сина дорам,
Агарчи муддаӣ бинад ҳақирам.

Мазан бар дил зи нӯки ғамза тирам Хондан

Намози шоми ғарибон чу гиря оғозам

Зи чанги Зуҳра шунидам, ки субҳдам мегуфт:
«Ғуломи Ҳофизи хушлаҳҷаи хушовозам».

Намози шоми ғарибон чу гиря оғозам Хондан

Гар даст расад дар сари зулфайни ту бозам

Ҳофиз, ғами дил бо кӣ бигӯям, ки дар ин давр
Ҷуз ҷом нашояд, ки бувад маҳрами розам.

Гар даст расад дар сари зулфайни ту бозам Хондан

Дар хароботи муғон гар гузар афтад бозам

Гар ба ҳар мӯй саре бар тани Ҳофиз бошад,
Ҳамчу зулфат ҳамаро дар қадамат андозам.

Дар хароботи муғон гар гузар афтад бозам Хондан

Муждаи васли ту ку, к-аз сари ҷон бархезам?

Рӯзи маргам нафасе муҳлати дидор бидеҳ,
То чу Ҳофиз зи сари ҷону ҷаҳон бархезам.

Муждаи васли ту ку, к-аз сари ҷон бархезам? Хондан

Чаро на дар пайи азми диёри худ бошам?

Бувад, ки лутфи азал раҳнамун шавад, Ҳофиз,
В-агарна то ба абад шармсори худ бошам.

Чаро на дар пайи азми диёри худ бошам? Хондан

Ман дӯстдори рӯйи хушу мӯйи дилкашам

Ҳофиз, арӯси табъи маро ҷилва орзуст,
Оинае надорам, аз он оҳ мекашам.

Ман дӯстдори рӯйи хушу мӯйи дилкашам Хондан

Хаёли рӯйи ту чун бигзарад ба гулшани чашм

Ба мардумӣ, ки дили дардманди Ҳофизро
Мазан ба новаки дилдӯзи мардумафкани чашм.

Хаёли рӯйи ту чун бигзарад ба гулшани чашм Хондан

Ман, ки аз оташи дил чун хуми май дар ҷӯшам

Гар аз ин даст занад мутриби маҷлис раҳи ишқ,
Шеъри Ҳофиз бибарад вақти самоъ аз ҳушам.

Ман, ки аз оташи дил чун хуми май дар ҷӯшам Хондан

Гар ман аз сарзаниши муддаиён андешам

Ман агар бода хурам в-ар на, чӣ корам бо кас,
Ҳофизи рози худу орифи вақти хешам.

Гар ман аз сарзаниши муддаиён андешам Хондан

Ҳиҷоби чеҳраи ҷон мешавад ғубори танам

Биёву ҳастии Ҳофиз зи пеши ӯ бардор,
Ки бо вуҷуди ту кас нашнавад зи ман, ки манам.

Ҳиҷоби чеҳраи ҷон мешавад ғубори танам Хондан

Чил сол беш рафт, ки ман лоф мезанам

Туроншаҳи хуҷаста, ки дар манязиди фазл
Шуд миннати мавоҳиби ӯ тавқи гарданам.

Чил сол беш рафт, ки ман лоф мезанам Хондан

Умрест, то ман дар талаб ҳар рӯз гоме мезанам

Бо он ки аз вай ғоибам в-аз май чу Ҳофиз тоибам,
Дар маҷлиси рӯҳониён гаҳ-гоҳ ҷоме мезанам.

Умрест, то ман дар талаб ҳар рӯз гоме мезанам Хондан

Бе ту, эй сарви равон, бо гулу гулшан чӣ кунам?

Ҳофизо, хулди барин хонаи мавруси ман аст,
Андар ин манзили вайрона нишеман чӣ кунам?

Бе ту, эй сарви равон, бо гулу гулшан чӣ кунам? Хондан

Ман на он риндам, ки тарки шоҳиду соғар кунам

Дӯш лаълаш ишвае медод Ҳофизро, вале
Ман на онам, к-аз вай ин афсонаҳо бовар кунам.

Ман на он риндам, ки тарки шоҳиду соғар кунам Хондан

Санамо, бо ғами ишқи ту чӣ тадбир кунам?

Нест уммеди салоҳе зи фасоди Ҳофиз,
Чунки тақдир чунин аст, чӣ тадбир кунам?

Санамо, бо ғами ишқи ту чӣ тадбир кунам? Хондан

Дида дарё кунаму сабр ба саҳро фиканам

Ҳофизо, такя бар айём чу саҳв асту хато,
Ман чаро ишрати имрӯз ба фардо фиканам?!

Дида дарё кунаму сабр ба саҳро фиканам Хондан

Дӯш савдои рухаш, гуфтам, зи сар берун кунам

Эй маҳи соҳибқирон, аз банда Ҳофиз ёд кун,
То дуои давлати он ҳусни рӯзафзун кунам.

Дӯш савдои рухаш, гуфтам, зи сар берун кунам Хондан

Ба азми тавба саҳар гуфтам истихора кунам

Зи бода хӯрдани пинҳон малул шуд Ҳофиз,
Ба бонги барбату най розаш ошкора кунам.

Ба азми тавба саҳар гуфтам истихора кунам Хондан

Ҳошо, ки ман ба мавсими гул тарки май кунам

Ин ҷони орият, ки ба Ҳофиз супурд дӯст,
Рӯзе рухаш бибинаму таслими вай кунам.

Ҳошо, ки ман ба мавсими гул тарки май кунам Хондан

Рӯзгоре шуд, ки дар майхона хидмат мекунам

Ҳофизам дар маҷлисе, дурдикашам дар маҳфиле,
Бингар ин шӯхӣ, ки чун бо халқ санъат мекунам.

Рӯзгоре шуд, ки дар майхона хидмат мекунам Хондан

Ман тарки ишқи шоҳиду соғар намекунам

Ҳофиз,ҷаноби пири муғон ҷойи давлат аст,
Ман тарки хокбӯсии ин дар намекунам.

Ман тарки ишқи шоҳиду соғар намекунам Хондан

Ба мижгони сияҳ кадӣ ҳазорон рахна дар динам

Ҳадиси орзумандӣ, ки дар ин нома сабт афтод,
Ҳамоно, беғалат бошад, ки Ҳофиз дод талқинам.

Ба мижгони сияҳ кадӣ ҳазорон рахна дар динам Хондан

Ҳолиё маслиҳати вақт дар он мебинам

Бар дилам гарди ситамҳост, Худоё, маписанд,
Ки мукаддар шавад оинаи меҳроийнам.

Ҳолиё маслиҳати вақт дар он мебинам Хондан

Гарам аз даст бархезад, ки бо дилдор биншинам

Румузи мастию риндӣ зи ман бишнав, на аз воиз,
Ки бо ҷому қадаҳ ҳар шаб надими Моҳу Парвинам.

Гарам аз даст бархезад, ки бо дилдор биншинам Хондан

Дар хароботи муғон нури Худо мебинам

Дӯстон, айби назарбозии Ҳофиз макунед,
Ки ман ӯро зи муҳиббони шумо мебинам.

Дар хароботи муғон нури Худо мебинам Хондан

Ғами замона, ки ҳечаш карон намебинам

Ману сафинаи Ҳофиз, ки ҷуз дар ин дарё
Бизоати сухани дурфишон намебинам.

Ғами замона, ки ҳечаш карон намебинам Хондан

Хуррам он рӯз, к-аз ин манзили вайрон биравам

В-ар чу Ҳофиз набарам раҳ зи биёбон берун,
Ҳамраҳи кавкабаи Осафи даврон биравам.

Хуррам он рӯз, к-аз ин манзили вайрон биравам Хондан

Гар аз ин манзили вайрон ба суйи хона равам

Хуррам он дам, ки чу Ҳофиз ба таваллои вазир
Сархуш аз майкада бо дӯст ба кошона равам.

Гар аз ин манзили вайрон ба суйи хона равам Хондан

Он ки помоли ҷафо кард чу хоки роҳам

Маст бигзаштию аз Ҳофизат андеша набуд,
Оҳ, агар домани ҳусни ту бигирад оҳам!

Он ки помоли ҷафо кард чу хоки роҳам Хондан

Дидор шуд муяссару бӯсу канор ҳам

Ҳофиз асири зулфи ту шуд, аз Худо битарс
В-аз интисофи Осафи ҷамиқтидор ҳам.

Дидор шуд муяссару бӯсу канор ҳам Хондан

Дардам аз ёр асту дармон низ ҳам

Муҳтасиб донад, ки Ҳофиз ошиқ аст
В-Осафи мулки Сулаймон низ ҳам.

Дардам аз ёр асту дармон низ ҳам Хондан

Мо беғамони маст, дилаздастдодаем

Гуфтӣ, ки, Ҳофиз, ин ҳама рангу хаёл чист?
Нақш ғалат махон, ки ҳамон лавҳи содаем.

Мо беғамони маст, дилаздастдодаем Хондан

Умрест, то ба роҳи ғамат рӯ ниҳодаем

Гуфтӣ, ки, Ҳофизо, дили саргаштаат куҷост?
Дар ҳалқаҳои он хами гесӯ ниҳодаем.

Умрест, то ба роҳи ғамат рӯ ниҳодаем Хондан

Мо бад-ин дар на пайи ҳашмату ҷоҳ омадаем

Ҳофиз, ин хирқаи пашмина бияндоз, ки мо
Аз паи қофила бо оташи оҳ омадаем.

Мо бад-ин дар на пайи ҳашмату ҷоҳ омадаем Хондан

Фатвии пири муғон дораму қавлест қадим

367 Фатвии пири муғон дораму қавлест қадим,Ки ҳаром аст май он ҷо, ки на ёр аст надим. Чок хоҳам задан ин далқи риёйӣ, чӣ кунам?Рӯҳро …

Фатвии пири муғон дораму қавлест қадим Хондан

Хез, то аз дари майхона гушоде талабем

Бар дари мадраса то чанд нишинӣ, Ҳофиз?
Хез, то аз дари майхона гушоде талабем.

Хез, то аз дари майхона гушоде талабем Хондан

Мо зи ёрон чашми ёрӣ доштем

Гуфт: Худ додӣ ба мо дил, Ҳофизо,
Мо муҳассал бар касе нагмоштем.

Мо зи ёрон чашми ёрӣ доштем Хондан

Салоҳ аз мо меҷӯйӣ, ки мастонро сало гуфтем

Ту оташ гаштӣ, эй Ҳофиз, вале бо ёр дар нагрифт,
Зи бадъаҳдии гул гӯё ҳикоят бо сабо гуфтем.

Салоҳ аз мо меҷӯйӣ, ки мастонро сало гуфтем Хондан

Мо дарси саҳар дар раҳи майхона ниҳодем

Қонеъ ба хаёле зи ту будем чу Ҳофиз,
Ё Раб, чӣ гадоҳиммату бегонаниҳодем.

Мо дарси саҳар дар раҳи майхона ниҳодем Хондан

Бигзор, то ба шориъи майхона бигзарем

Ҳофиз, чу раҳ ба кунгураи кохи васл нест,
Бо хоки остонаи ин дар ба сар барем.

Бигзор, то ба шориъи майхона бигзарем Хондан

Хез, то хирқаи сӯфӣ ба харобот барем

Ҳофиз, оби рухи худ бар дари ҳар сифла марез,
Ҳоҷат он беҳ, ки бари қозии ҳоҷот барем.

Хез, то хирқаи сӯфӣ ба харобот барем Хондан

Биё, то гул барафшонему май дар соғар андозем

Сухандонию хушхонӣ намеварзанд дар Шероз,
Биё, Ҳофиз, ки мо худро ба мулке дигар андозем.

Биё, то гул барафшонему май дар соғар андозем Хондан

Сӯфӣ, биё, ки хирқаи солус баркашем

Ҳофиз, на ҳадди мост, чунин лофҳо задан,
Пой аз гилеми хеш чаро бештар кашем?!

Сӯфӣ, биё, ки хирқаи солус баркашем Хондан

Дӯстон, вақти гул он беҳ, ки ба ишрат кӯшем

Ҳофиз, ин ҳоли аҷаб бо кӣ тавон гуфт, ки мо
Булбулонем, ки дар мавсими гул хомӯшем.

Дӯстон, вақти гул он беҳ, ки ба ишрат кӯшем Хондан

Мо шабе даст барорему дуое бикунем

Дилам аз парда бишуд, Ҳофизи хушлаҳҷа куҷост,
То ба қавлу ғазалаш созу навое бикунем?

Мо шабе даст барорему дуое бикунем Хондан

Мо нагӯем баду майл ба ноҳақ накунем

Ҳофиз, ар хасм хато гуфт, нагирем бар ӯ
В-ар ба ҳақ гуфт, ҷадал бар сухани ҳақ накунем.

Мо нагӯем баду майл ба ноҳақ накунем Хондан

Сарам хуш асту ба бонги баланд мегӯям

Биёр май, ки ба фатвои Ҳофиз аз дили пок
Ғубори зарқ ба файзи қадаҳ фурӯ шӯям.

Сарам хуш асту ба бонги баланд мегӯям Хондан

Борҳо гуфтааму бори дигар мегӯям

Ҳофизам гуфт, ки хоки дари майхона мабӯй,
Гӯ, макун айб, ки ман мушки Хутан мебӯям.

Борҳо гуфтааму бори дигар мегӯям Хондан

Гарчи мо бандагони подшаҳем

Воми Ҳофиз бигӯ, ки боз диҳанд,
Кардаӣ эътирофу мо гуваҳем.

Гарчи мо бандагони подшаҳем Хондан

Фотиҳае, чу омадӣ, бар сари хастае бихон

Ҳофиз, аз оби зиндагӣ шеъри ту дод шарбатам,
Тарки табиб кун, биё, нусхаи шарбатам бихон!

Фотиҳае, чу омадӣ, бар сари хастае бихон Хондан

Чандон ки гуфтам ғам бо табибон

Ҳофиз, нагаштӣ шайдои гетӣ,
Гар мешунидӣ панди адибон.

Чандон ки гуфтам ғам бо табибон Хондан

Месӯзам аз фироқат, рӯй аз ҷафо бигардон

Ҳофиз, зи хубрӯён бахтат ҷуз ин қадар нест,
Гар нестат ризое, ҳукми қазо бигардон!

Месӯзам аз фироқат, рӯй аз ҷафо бигардон Хондан

Ё Раб, он оҳуи мушкин ба Хутан бозрасон

Он ки будӣ ватанаш дидаи Ҳофиз, ё Раб,
Ба муродаш зи ғарибӣ ба ватан бозрасон.

Ё Раб, он оҳуи мушкин ба Хутан бозрасон Хондан

Худоро, кам нишин бо хирқапӯшон

Зи дилгармии Ҳофиз барҳазар бош,
Ки дорад синае чун деги ҷӯшон.

Худоро, кам нишин бо хирқапӯшон Хондан

Шоҳи шамшодқадон, хусрави шириндаҳанон

Гуфт: Ҳофиз, ману ту маҳрами ин роз наем,
Аз майи лаъл ҳикоят куну шириндаҳанон.

Шоҳи шамшодқадон, хусрави шириндаҳанон Хондан

Баҳору гул тарабангез гашту тавбашикан

Ҳадиси суҳбати хубону ҷоми бода бигӯ
Ба қавли Ҳофизу фатвои пири соҳибфан.

Баҳору гул тарабангез гашту тавбашикан Хондан

Чу гул ҳар дам ба бӯят ҷома дар тан

Чу дил дар зулфи ту бастаст Ҳофиз,
Бад-ин сон кори ӯ дар по маяфкан.

Чу гул ҳар дам ба бӯят ҷома дар тан Хондан

Афсари султони гул пайдо шуд аз тарфи чаман

Машварат бо ақл кардам, гуфт: Ҳофиз, май бинӯш,
Соқиё, май деҳ ба қавли мусташори муътаман.

Афсари султони гул пайдо шуд аз тарфи чаман Хондан

Хуштар аз фикри маю ҷом чӣ хоҳад будан

Бурдам аз раҳ дили Ҳофиз ба дафу чангу ғазал,
То ҷазои мани бадном чӣ хоҳад будан?

Хуштар аз фикри маю ҷом чӣ хоҳад будан Хондан

Донӣ, ки чист давлат? Дидори ёр дидан

Гӯӣ бирафт Ҳофиз аз ёди Шоҳ Мансур,
Ё Раб, ба ёдаш овар дарвеш парваридан.

Донӣ, ки чист давлат? Дидори ёр дидан Хондан

Манам, ки шуҳраи шаҳрам ба ишқ варзидан

Мабӯс ҷуз лаби соқию ҷоми май, Ҳофиз,
Ки дасти зуҳдфурӯшон хатост бӯсидан.

Манам, ки шуҳраи шаҳрам ба ишқ варзидан Хондан

Эй рӯйи моҳманзари ту навбаҳори ҳусн

Ҳофиз тамаъ бурид, ки бинад назири ту,
Дайёр нест ҷуз рухат андар диёри ҳусн.

Эй рӯйи моҳманзари ту навбаҳори ҳусн Хондан

Гулбаргро зи сунбули мушкин ниқоб кун

Ҳофиз висол металабад аз раҳи дуо,
Ё Раб, дуои хастадилон мустаҷоб кун.

Гулбаргро зи сунбули мушкин ниқоб кун Хондан

Субҳ аст, соқиё, қадаҳе пуршароб кун

Кори савоб бодапарастист, Ҳофизо,
Бархезу азми ҷазм ба кори савоб кун.

Субҳ аст, соқиё, қадаҳе пуршароб кун Хондан

Зи дар дарою шабистони мо мунаввар кун

Пас аз мулозимати айшу ишқи маҳрӯён
Зи корҳо, ки кунӣ, шеъри Ҳофиз аз бар кун.

Зи дар дарою шабистони мо мунаввар кун Хондан

Эй нури чашми ман, сухане ҳаст, гӯш куш!

Сармаст дар қабои зарафшон чу бигзарӣ,
Як бӯса назри Ҳофизи пашминапӯш кун!

Эй нури чашми ман, сухане ҳаст, гӯш куш! Хондан

Карашмае куну бозори соҳирӣ бишикан

Чу андалеб фасоҳат фурӯшад, эй Ҳофиз,
Ту қадри ӯ ба сухангуфтани дарӣ бишикан.

Карашмае куну бозори соҳирӣ бишикан Хондан

Болобаланди ишвагари нақшбози ман

Ҳофиз зи ғусса сӯхт, бигӯ ҳолаш, эй сабо,
Бо шоҳи дӯстпарвару душмангудози ман.

Болобаланди ишвагари нақшбози ман Хондан

Чун шавам хоки раҳаш, доман бияфшонад зи ман

Сабр кун, Ҳофиз, ки гар з-ин даст бошад дарси ғам,
Ишқ дар ҳар гӯшае афсонае хонад зи ман.

Чун шавам хоки раҳаш, доман бияфшонад зи ман Хондан

Нуктае дилкаш бигӯям: холи он маҳрӯ бибин

Аз муроди Шоҳ Мансур, эй фалак, рӯ барматоб,
Тезии шамшер бингар, қуввати бозу бибин.

Нуктае дилкаш бигӯям: холи он маҳрӯ бибин Хондан

Шароби лаъл кашу рӯйи маҳҷабинон бин

Кудурат аз дили Ҳофиз бибурд суҳбати дӯст,
Сафои ҳиммати покону покдинон бин.

Шароби лаъл кашу рӯйи маҳҷабинон бин Хондан

Мефикан бар сари риндон назаре беҳтар аз ин

Килки Ҳофиз шакаринмева наботест, бичин,
Ки дар ин боғ набинӣ самаре беҳтар аз ин.

Мефикан бар сари риндон назаре беҳтар аз ин Хондан

Ба ҷони пири хароботу ҳаққи суҳбати ӯ

Мудом хирқаи Ҳофиз ба бода дар гарав аст,
Магар зи хоки харобот буд тинати ӯ?!

Ба ҷони пири хароботу ҳаққи суҳбати ӯ Хондан

Гуфто: Бурун шудӣ ба тамошои моҳи нав

Ҳофиз, ҷаноби пири муғон маъмани вафост,
Дарси ҳадиси ишқ бар ӯ хону з-ӯ шунав.

Гуфто: Бурун шудӣ ба тамошои моҳи нав Хондан

Мазраи сабзи фалак дидаму доси маҳи нав

Оташи зуҳди риё хирмани дин хоҳад сӯхт,
Ҳофиз, ин хирқаи пашмина бияндозу бирав!

Мазраи сабзи фалак дидаму доси маҳи нав Хондан

Эй офтоб ойинадори ҷамоли ту

Ҳофиз, дар ин каманд сари саркашон басест,
Савдои каҷ мапаз, ки набошад маҷоли ту.

Эй офтоб ойинадори ҷамоли ту Хондан

Эй хунбаҳои нофаи Чин хоки роҳи ту

Ҳофиз, тамаъ мабур зи иноят, ки оқибат
Оташ занад ба хирмани ғам дуди оҳи ту.

Эй хунбаҳои нофаи Чин хоки роҳи ту Хондан

Эй қабои подшоҳӣ рост бар болои ту

Хусраво, пиронасар Ҳофиз ҷавонӣ мекунад
Бар умеди афви ҷонбахши гунаҳфарсои ту.

Эй қабои подшоҳӣ рост бар болои ту Хондан

Тоби бунафша медиҳад турраи мушксои ту

Хуш чаман аст оразат, хоса ки дар баҳори ҳусн
Ҳофизи хушкалом шуд мурғи сухансарои ту.

Тоби бунафша медиҳад турраи мушксои ту Хондан

Маро чашмест хунафшон зи дасти он камонабрӯ

Агарчи мурғи зирак буд Ҳофиз дар ҳаводорӣ,
Ба тири ғамза сайдаш кард чашми он камонабрӯ.

Маро чашмест хунафшон зи дасти он камонабрӯ Хондан

Хатти узори ёр, ки бигрифт моҳ аз ӯ

Ҳофиз, ки сози маҷлиси ушшоқ рост кард,
Холӣ мабод арсаи ин базмгоҳ аз ӯ!

Хатти узори ёр, ки бигрифт моҳ аз ӯ Хондан

Гулбуни айш медамад, соқии гулъизор ку

Ҳофиз агарчи дар сухан хозини ганҷи ҳикмат аст,
Аз ғами рӯзгори дун табъи сухангузор ку?

Гулбуни айш медамад, соқии гулъизор ку Хондан

Эй пайки ростон, хабари сарви мо бигӯ

Ҳофиз, гарат ба маҷлиси ӯ роҳ медиҳанд,
Май нӯшу тарки зарқ зи баҳри Худо бигӯ!

Эй пайки ростон, хабари сарви мо бигӯ Хондан

Хунук насими муанбаршамомаи дилхоҳ

Мадеҳ ба хотири нозук маломат аз ман зуд,
Ки Ҳофизи ту худ ин лаҳза гуфт «Бисмиллоҳ».

Хунук насими муанбаршамомаи дилхоҳ Хондан

Айшам мудом аст аз лаъли дилхоҳ

Шавқи лабат бурд аз ёди Ҳофиз
Дарси шабона, вирди саҳаргоҳ.

Айшам мудом аст аз лаъли дилхоҳ Хондан

Гар теғ борад дар кӯйи он моҳ

Ҳофиз, чӣ нолӣ, гар васл хоҳӣ,
Хун боядат хурд дар гоҳу бегоҳ.

Гар теғ борад дар кӯйи он моҳ Хондан

Висоли ӯ зи умри ҷовидон беҳ

Сухан андар даҳони дӯст шаккар,
Валекин гуфтаи Ҳофиз аз он беҳ.

Висоли ӯ зи умри ҷовидон беҳ Хондан

Ногаҳон парда барандохтаӣ, яъне чӣ?

Ҳофизо, дар дили тангат чу фурӯ омад ёр,
Хона аз ғайр напардохтаӣ, яъне чӣ?

Ногаҳон парда барандохтаӣ, яъне чӣ? Хондан

Дари сарои муғон руфта буду обзада

Биё ба майкада, Ҳофиз, ки бар ту арза кунам,
Ҳазор саф зи дуоҳои мустаҷобзада».

Дари сарои муғон руфта буду обзада Хондан

Эй ки бо силсилаи зулфи дароз омадаӣ

Гуфт: Ҳофиз, дигарат хирқа шароболуда-ст,
Магар аз мазҳаби ин тоифа бозомадаӣ?!

Эй ки бо силсилаи зулфи дароз омадаӣ Хондан

Дӯш рафтам ба дари майкада хоболуда

Гуфт: «Ҳофиз, луғазу нукта ба ёрон мафурӯш»,
Оҳ аз ин лутфи ба анвои итоб олуда!

Дӯш рафтам ба дари майкада хоболуда Хондан

Аз ман ҷудо машав, ки туам нури дидаӣ

Он сарзаниш, ки кард туро дӯст, Ҳофизо,
Беш аз гилеми хеш магар по кашидаӣ?

Аз ман ҷудо машав, ки туам нури дидаӣ Хондан

Доманкашон ҳамешуд дар шарби заркашида

Гар хотири шарифат ранҷида шуд зи Ҳофиз,
Боз о, ки тавба кардем аз гуфтаву шунида.

Доманкашон ҳамешуд дар шарби заркашида Хондан

Аз хуни дил навиштам наздики ёр нома

Ҳофиз чу толиб омад ҷоме ба ҷони ширин,
Ҳатто язуқу минҳо каъсан мина-л-карома.

Аз хуни дил навиштам наздики ёр нома Хондан

Чароғи рӯйи туро шамъ гашт парвона

Ҳадиси мадрасаву хонақаҳ магӯй, ки боз
Фитод дар сари Ҳофиз ҳавои майхона.

Чароғи рӯйи туро шамъ гашт парвона Хондан

Саҳаргоҳон, ки махмури шабона

Вуҷуди мо муаммоест, Ҳофиз,
Ки таҳқиқаш фусун асту фасона.

Саҳаргоҳон, ки махмури шабона Хондан

Соқӣ, биё, ки шуд қадаҳи лола пур зи май

Ҳофиз, ҳадиси сеҳрфиреби хушат расид
То ҳадди Мисру Чину ба атрофи Руму Рай.

Соқӣ, биё, ки шуд қадаҳи лола пур зи май Хондан

Ба савти булбулу қумрӣ агар бинӯшӣ май

Бахил бӯйи Худо нашнавад, биё, Ҳофиз,
Пиёла гиру карам варз, ваз-з-амони алай.

Ба савти булбулу қумрӣ агар бинӯшӣ май Хондан

Лабаш мебӯсаму дармекашам май

Забонат даркаш, эй Ҳофиз, замоне
Ҳадиси безабонон бишнав аз най!

Лабаш мебӯсаму дармекашам май Хондан

Махмури ҷоми ишқам, соқӣ, бидеҳ шаробе

Ҳофиз, чӣ мениҳӣ дил ту дар хаёли хубон?
Кай ташна сер гардад аз ламъаи саробе?!

Махмури ҷоми ишқам, соқӣ, бидеҳ шаробе Хондан

Эй ки бар моҳ аз хати мушкин ниқоб андохтӣ

Аз фиреби наргиси махмуру лаъли майпараст
Ҳофизи хилватнишинро дар шароб андохтӣ.

Эй ки бар моҳ аз хати мушкин ниқоб андохтӣ Хондан

Эй дил, мабош холӣ як дам зи ишқу мастӣ

Сӯфӣ пиёлапаймо, Ҳофиз қаробапарҳез,
Эй кӯтаҳостинон, то кай дароздастӣ?!

Эй дил, мабош холӣ як дам зи ишқу мастӣ Хондан

Бо муддаӣ магӯед асрори ишқу мастӣ

Ишқат ба дасти тӯфон хоҳад супурд, Ҳофиз,
Чун барқ аз ин кашокаш пиндоштӣ, ки ҷастӣ?

Бо муддаӣ магӯед асрори ишқу мастӣ Хондан

Он ғолияхат гар суйи мо нома навиштӣ

Аз даст чаро ҳишт сари зулф ту, Ҳофиз?
Тақдир чунин буд, чӣ кардӣ, ки наҳиштӣ?

Он ғолияхат гар суйи мо нома навиштӣ Хондан

Эй қиссаи биҳишт зи кӯят ҳикояте

Донӣ муроди Ҳофиз аз ин дарду ғусса чист?
Аз ту карашмаею зи Хусрав инояте!

Эй қиссаи биҳишт зи кӯят ҳикояте Хондан

Сабат Салмо бисудғайҳо фуодӣ

Дили Ҳофиз шуд андар чини зулфат,
Би лайлин музламин ва-л-Лоҳу ҳодӣ.

Сабат Салмо бисудғайҳо фуодӣ Хондан

Дидам ба хоб дӯш, ки моҳе баромадӣ

Гар дигаре ба шеваи Ҳофиз задӣ рақам,
Мақбули табъи шоҳи ҳунарпарвар омадӣ.

Дидам ба хоб дӯш, ки моҳе баромадӣ Хондан

Саҳар бо бод мегуфтам ҳадиси орзумандӣ

Ба шеъри Ҳофизи Шероз мерақсанду менозанд
Сияҳчашмони кашмирию туркони самарқандӣ.

Саҳар бо бод мегуфтам ҳадиси орзумандӣ Хондан

Чӣ будӣ, ар дили он моҳ меҳрубон будӣ

Агар на доираи ишқ роҳ барбастӣ,
Чу нутқа Ҳофизи саргашта дар миён будӣ.

Чӣ будӣ, ар дили он моҳ меҳрубон будӣ Хондан

Ба ҷони ӯ, ки гарам дастрас ба ҷон будӣ

Зи парда нолаи Ҳофиз бурун кай афтодӣ,
Агар на ҳамдами мурғони субҳхон будӣ?

Ба ҷони ӯ, ки гарам дастрас ба ҷон будӣ Хондан

Чу сарв агар бихиромӣ даме ба гулзоре

Чу нуқта, гуфтамаш, андар миёни доира ой,
Ба ханда гуфт: «Бирав, Ҳофиз, ин чӣ паргоре?»

Чу сарв агар бихиромӣ даме ба гулзоре Хондан

Шаҳрест пурзарифон в-аз ҳар тараф нигоре

Ҳар тори мӯйи Ҳофиз дар дасти зулфи шӯхе,
Мушкил тавон нишастан дар инчунин диёре.

Шаҳрест пурзарифон в-аз ҳар тараф нигоре Хондан

Туро, ки ҳар чӣ мурод аст дар ҷаҳон, дорӣ

Чу гул ба доман аз ин боғ мебарӣ, Ҳофиз,
Чӣ ғам зи нолаву фарёди боғбон дорӣ?!

Туро, ки ҳар чӣ мурод аст дар ҷаҳон, дорӣ Хондан

Сабо, ту накҳати он зулфи мушкбӯ дорӣ

Зи кунҷи савмаа, Ҳофиз, маҷӯй гавҳари ишқ,
Қадам бурун неҳ, агар майли ҷустуҷӯ дорӣ.

Сабо, ту накҳати он зулфи мушкбӯ дорӣ Хондан

Биё, бо мо маварз ин кинадорӣ

Надидам хуштар аз шеъри ту, Ҳофиз,
Ба Қуръоне, ки андар сина дорӣ.

Биё, бо мо маварз ин кинадорӣ Хондан

Эй ки дар кӯйи харобот мақоме дорӣ

Бас дуои саҳарат мӯниси ҷон хоҳад буд,
Ту, ки чун Ҳофизи шабхез ғуломе дорӣ.

Эй ки дар кӯйи харобот мақоме дорӣ Хондан

Эй ки маҳҷурии ушшоқ раво медорӣ

Ҳофиз, аз подшаҳон поя ба хидмат талабанд,
Саъй нокарда чӣ уммеди ато медорӣ?

Эй ки маҳҷурии ушшоқ раво медорӣ Хондан

Рӯзгорест, ки моро нигарон медорӣ

Магзарон рӯзи саломат ба маломат, Ҳофиз,
Чӣ таваққуъ зи ҷаҳони гузарон медорӣ?

Рӯзгорест, ки моро нигарон медорӣ Хондан

Хуш кард ёварӣ фалакат рӯзи доварӣ

Ҳофиз, ғубори фақру қаноъат зи рух машӯй,
К-ин хок беҳтар аз амали кимиёгарӣ.

Хуш кард ёварӣ фалакат рӯзи доварӣ Хондан

Тӯфайли ҳастии ишқанд одамию парӣ

Ба юмни ҳиммати Ҳофиз умед ҳаст, ки боз
«Аро усомиру Лайлоя лайлатал-қамарӣ».

Тӯфайли ҳастии ишқанд одамию парӣ Хондан

Эй ки доим ба хеш мағрурӣ

Бигзар аз ному нанги худ, Ҳофиз,
Соғари май талаб, ки махмурӣ.

Эй ки доим ба хеш мағрурӣ Хондан

Зи кӯи ёр меояд насими боди наврӯзӣ

На Ҳофиз мекунад танҳо дуои Хоҷа Туроншоҳ,
Зи мадҳи Осафе хоҳад ҷаҳон идию наврӯзӣ.

Зи кӯи ёр меояд насими боди наврӯзӣ Хондан

Умр бигзашт ба беҳосилию булҳавасӣ

Чанд пӯяд ба ҳавои ту зи ҳар сӯ Ҳофиз,
Яссаруллоҳу тариқан бика ё мултамасӣ.

Умр бигзашт ба беҳосилию булҳавасӣ Хондан

Навбаҳор аст, дар он кӯш, ки хушдил бошӣ

Ҳофизо, гар мадад аз бахти баландат бошад,
Сайди он шоҳиди матбӯъшамоил бошӣ.

Навбаҳор аст, дар он кӯш, ки хушдил бошӣ Хондан

Ҳазор ҷаҳд бикардам, ки ёри ман бошӣ

Ман арчи Ҳофизи шаҳрам, ҷаве намеарзам,
Магар ту аз карами хеш ёри ман бошӣ.

Ҳазор ҷаҳд бикардам, ки ёри ман бошӣ Хондан

Эй дил, он дам, ки хароб аз маи гулгун бошӣ

Ҳофиз, аз фақр макун нола, ки гар шеър ин аст,
Ҳеч хушдил написандад, ки ту маҳзун бошӣ.

Эй дил, он дам, ки хароб аз маи гулгун бошӣ Хондан

З-ин хуш рақам, ки бар гули рухсор мекашӣ

Ҳофиз, дигар чӣ металабӣ аз наъими даҳр?
Май мехурию турраи дилдор мекашӣ.

З-ин хуш рақам, ки бар гули рухсор мекашӣ Хондан

Сулаймо мунзу ҳаллат би-л-Ироқӣ

Висоли дӯстон рӯзии мо нест,
Бихон, Ҳофиз, ғазалҳои фироқӣ.

Сулаймо мунзу ҳаллат би-л-Ироқӣ Хондан

Катабту қиссата шавқӣ ва мадмаъӣ бокӣ

Зи васфи ҳусни ту Ҳофиз чӣ гуна нутқ занад?
Ки чун сафои илоҳӣ варои идрокӣ.

Катабту қиссата шавқӣ ва мадмаъӣ бокӣ Хондан

Ё мабсиман юҳокӣ дурҷан мина-л-лаолӣ

Маснадфурӯзи давлат, кони шукӯҳу шавкат,
Бурҳони мулку миллат, Бӯнасри Булмаолӣ.

Ё мабсиман юҳокӣ дурҷан мина-л-лаолӣ Хондан

Саломуллоҳи мо карра-л-лаёлӣ

Худо донад, ки Ҳофизро ғараз чист,
Ва илмуллоҳи ҳасбӣ мин суолӣ.

Саломуллоҳи мо карра-л-лаёлӣ Хондан

Бигрифт кори ҳуснат чун ишқи ман камоле

Ҳофиз, макун шикоят, гар васли дӯст хоҳӣ,
З-ин бештар бибояд бар ҳаҷрат эҳтимоле.

Бигрифт кори ҳуснат чун ишқи ман камоле Хондан

Рафтам ба боғ субҳдаме, то чинам гуле

Ҳофиз, мадор умеди фараҳ аз мадори чарх,
Дорад ҳазор айбу надорад тафаззуле.

Рафтам ба боғ субҳдаме, то чинам гуле Хондан

Ин хирқа, ки ман дорам, дар раҳни шароб авло

Чун пир шудӣ. Ҳофиз, аз майкада берун шав,
Риндию ҳаваснокӣ дар аҳди шабоб авло.

Ин хирқа, ки ман дорам, дар раҳни шароб авло Хондан

З-он майи ишқ, к-аз ӯ пухта шавад ҳар хоме

Ҳофизо, гар надиҳад доди дилат Осафи аҳд,
Ком душвор ба даст оварӣ аз худкоме.

З-он майи ишқ, к-аз ӯ пухта шавад ҳар хоме Хондан

Кӣ барад ба назди шоҳон зи мани гадо паёме

Бигушой тири мижгону бирез хуни Ҳофиз,
Ки чунин кушандаеро накунад кас интиқоме.

Кӣ барад ба назди шоҳон зи мани гадо паёме Хондан

Атат ривоиҳу ранд-ил-ҳимо ва зода ғаромӣ

Чу силки дурри хушоб аст назми хуби ту, Ҳофиз,
Ки гоҳи лутф сабақ мебарад зи назми Низомӣ.

Атат ривоиҳу ранд-ил-ҳимо ва зода ғаромӣ Хондан

Сина моломоли дард аст, эй дареғо, марҳаме!

Гиряи Ҳофиз чӣ санҷад пеши истиғнои ишқ?
К-андар ин дарё намояд ҳафт дарё шабнаме.

Сина моломоли дард аст, эй дареғо, марҳаме! Хондан

Зи дилбарам кӣ расонад навозиши қаламе?

Сазои қадри ту, шоҳо, ба дасти Ҳофиз чист,
Ниёзи нимишабию дуои субҳдаме.

Зи дилбарам кӣ расонад навозиши қаламе? Хондан

Аҳмадуллоҳа, ало муъдалати-с-султонӣ

Эй насими саҳарӣ, хоки дари ёр биёр,
То кунад Ҳофиз аз ӯ дидаи дил нуронӣ.

Аҳмадуллоҳа, ало муъдалати-с-султонӣ Хондан

Вақтро ғанимат дон, он қадар ки битвонӣ

Ҷамъ кун ба эҳсоне Ҳофизи парешонро,
Эй шиканҷи гесӯят маҷмаъи парешонӣ.

Вақтро ғанимат дон, он қадар ки битвонӣ Хондан

Ҳавохоҳи туам, ҷонову медонам, ки медонӣ

Хаёли чанбари зулфаш фиребат медиҳад, Ҳофиз,
Нигар, то ҳалқаи иқболи номумкин наҷунбонӣ!

Ҳавохоҳи туам, ҷонову медонам, ки медонӣ Хондан

Гуфтанд халоиқ, ки туӣ Юсуфи сонӣ

Чун ашк бияндозияш аз дидаи мардум
Онро, ки даме аз назари хеш биронӣ.

Гуфтанд халоиқ, ки туӣ Юсуфи сонӣ Хондан

Насими субҳи саодат бад-он нишон, ки ту донӣ

Якест туркию тозӣ дар ин муомила, Ҳофиз,
Ҳадиси ишқ баён кун бад-он забон, ки ту донӣ.

Насими субҳи саодат бад-он нишон, ки ту донӣ Хондан

Ду ёри зираку аз бодаи куҳан ду мане

Мизоҷи даҳр табаҳ шуд дар ин бало, Ҳофиз,
Куҷост фикри ҳакимею ройи барҳамане?

Ду ёри зираку аз бодаи куҳан ду мане Хондан

Нӯш кун ҷоми шароби якманӣ

Хезу ҷаҳде кун чу Ҳофиз, то магар
Хештан дар пойи маъшуқ афканӣ.

Нӯш кун ҷоми шароби якманӣ Хондан

Субҳ асту жола мечакад аз абри баҳманӣ

Соқӣ, ба бениёзии риндон, ки май бидеҳ,
То бишнавӣ зи савти муғаннӣ ҳувалғанӣ.

Субҳ асту жола мечакад аз абри баҳманӣ Хондан

Эй ки дар куштани мо ҳеч мудоро накунӣ

Ҳофизо, саҷда ба абрӯи чу меҳробаш бар,
Ки дуое зи сари сидқ ҷуз он ҷо накунӣ.

Эй ки дар куштани мо ҳеч мудоро накунӣ Хондан

Бишнав ин нукта, ки худро зи ғам озода кунӣ

Эй сабо, бандагии Хоҷа Ҷалолуддин кун,
Ки ҷаҳон пурсуману савсани озода кунӣ!

Бишнав ин нукта, ки худро зи ғам озода кунӣ Хондан

Эй дил, ба кӯйи ишқ гузоре намекунӣ

Ҳофиз, бирав, ки бандагии подшоҳи вақт,
Гар ҷумла мекунанд, ту боре намекунӣ.

Эй дил, ба кӯйи ишқ гузоре намекунӣ Хондан

Саҳаргаҳ раҳраве дар сарзамине

На Ҳофизро ҳузури дарси хилват,
На донишмандро илмуляқине!

Саҳаргаҳ раҳраве дар сарзамине Хондан

Ту магар бар лаби обе ба ҳавас биншинӣ

Сели ин ашки равон сабру дили Ҳофиз бурд,
Балаға-т-тоқату, ё мақлата айнӣ бинӣ.

Ту магар бар лаби обе ба ҳавас биншинӣ Хондан

Соқиё, сояи абр асту баҳору лаби ҷӯй

Гуфтӣ: «Аз Ҳофизи мо бӯйи риё меояд»,
Офарин бар нафасат бод, ки хуш бурдӣ бӯй!

Соқиё, сояи абр асту баҳору лаби ҷӯй Хондан

Булбул зи шоҳи сарв ба гулбонги паҳлавӣ

Соқӣ магар вазифаи Ҳофиз зиёда дод,
К-ошуфта гашт турраи дастори мавлавӣ.

Булбул зи шоҳи сарв ба гулбонги паҳлавӣ Хондан

Эй бехабар, бикӯш, ки соҳибхабар шавӣ

Гар дар сарат ҳавои васол аст, Ҳофизо,
Бояд, ки хоки даргаҳи аҳли ҳунар шавӣ.

Эй бехабар, бикӯш, ки соҳибхабар шавӣ Хондан

Саҳарам ҳотифи майхона ба давлатхоҳӣ

Ҳофизи хомтамаъ, шарме аз ин қисса бидор,
Амалат чист, ки фирдавси барин мехоҳӣ?

Саҳарам ҳотифи майхона ба давлатхоҳӣ Хондан

Эй дар рухи ту пайдо анвори подшоҳӣ

Ҳофиз, чу подшоҳат гаҳ-гоҳ мебарад ном,
Ранҷиш зи бахт манмо, боз о ба узрхоҳӣ.

Эй дар рухи ту пайдо анвори подшоҳӣ Хондан

Дар ҳама дайри муғон нест чу ман шайдое

«Гар мусалмонӣ аз ин аст, ки Ҳофиз дорад,
Оҳ, агар аз пайи имрӯз бувад фардое!»

Дар ҳама дайри муғон нест чу ман шайдое Хондан

Ба чашм кардаам абрӯйи моҳсимое

Дурар зи шавқ бароранд моҳиён ба нисор,
Агар сафинаи Ҳофиз расад ба дарёе.

Ба чашм кардаам абрӯйи моҳсимое Хондан

Саломе чу бӯйи хуши ошноӣ

Макун, Ҳофиз, аз ҷаври даврон шикоят,
Чӣ донӣ ту, эй банда, кори худоӣ?!

Саломе чу бӯйи хуши ошноӣ Хондан

Эй подшаҳи хубон, дод аз ғами танҳоӣ

Ҳофиз, шаби ҳиҷрон шуд, бӯи хуши васл омад,
Шодит муборак бод, эй ошиқи шайдоӣ.

Эй подшаҳи хубон, дод аз ғами танҳоӣ Хондан

Эй дил, гар аз он чоҳи занахдон бадар оӣ

Ҳофиз, макун андеша, ки он Юсуфи маҳрӯ
Боз ояду аз кулбаи аҳзон бадар оӣ.

Эй дил, гар аз он чоҳи занахдон бадар оӣ Хондан

Май хоҳу гул афшон кун, аз даҳр чӣ меҷӯйӣ?

Ҳар мурғ ба дастоне дар гулшани шоҳ омад:
Булбул ба навосозӣ, Ҳофиз ба ғазалгӯйӣ.

Май хоҳу гул афшон кун, аз даҳр чӣ меҷӯйӣ? Хондан

Гулчин

Ҳофизи Шерозӣ

Дил меравад зи дастам, соҳибдилон, Худоро

01.02.202318.02.2023
Саъдии Шерозӣ

Дар он нафас ки бимирам, дар орзуи ту бошам

25.01.202316.02.2023
Ҳофизи Шерозӣ

Дӯш дидам, ки малоик дари майхона заданд

09.02.202317.02.2023
Саъдии Шерозӣ

Эй сорбон, оҳиста рон, к-ороми ҷонам меравад

24.01.202316.02.2023
Ҳофизи Шерозӣ

Алминнату лиллаҳ, ки дари майкада боз аст

02.02.202317.02.2023
© 2023 GUFTOR.RU